[Ziziek]

Witam Was wszystkich,
Jestem tutaj nowa..

Piszę, ponieważ mam gruczolaka brodawki Vatera, powiększył się od 1,5 roku ale na histpat muszę poczekać..

Mam polipowatość rodzinną a raczej Zespół Gardnera. Jelito usunięte praktycznie dwa lata temu, wytworzony J-pouch.

Myślałam, że najgorsze mam za sobą... Jednak ten gruczolak to znowu nowość..
tzn miałam polipy w żołądku i dwunastnicy, w brodawce Vatera..ale teraz okazuje się że gruczolak się powiększa. Czekam co wyjdzie w badaniu histopatologicznym..

Miałam duże problemu z żelazem ale zastrzyki domięśniowe i podanie żelaza dożylnie na razie ten problem usunęły..

Mam także endometriozę..

Powiedzcie mi... czy ten gruczolak w brodawce Vatera zawsze kończy się nowotworem złośliwym..? Mniemam, że często... ?

Szukam wsparcia...

[pathol]

1. Ryzyko powstania gruczolaka brodawki Vatera u chorych z zespołem FAP w ciągu życia
('life-time risk') wynosi blisko 100%.

2. Ryzyko raka w danym polipie gruczolakowatym uzależnione jest m. in. od typu
histologicznego gruczolaka i koreluje z jego wielkością.
Im większy gruczolak, tym większe ryzyko, że gdzieś w jego utkaniu jest obecne utkanie raka.

3. Ryzyko progresji gruczolaka do raka u chorych z FAP jest oczywiście uzaleznione od
wyjściwego stopnia dysplazji w gruczolaku, ale średnio wynosi 5% na 10 lat.

4. Większość gruczolaków Vatera u chorych z FAP nie ulega progresji do wyższego stopnia dysplazji albo ta progresja jest powolna i rozłożona w czasie.

5. Jedynie u częsci chorych ta progresja jest szybsza ale nie sposób przewidzieć,
czy w danym polipie / przypadku będzie zachodzić wolno czy szybko.

6. Ryzyko raka brodawki Vatera u chorych z FAP jest kilkaset razy większe niż w populacji generalnej, ale trudne do jednoznacznego opisania, zalezne od czynników środkowskowych, uwarunkowań rodzinnych/typu mutacji oraz działań profilaktycznych.

7. Pacjenci z FAP powinni być poddawani regularnym profilaktycznym badaniom endoskopowym górnego odcinka PP.

8. Do pełnej opieki nad pacjentem z FAP i jego/jej rodzinną szczególnie przydatna
jest współpraca z doświadczonym genetykiem klinicznym lub ośrodkiem nowo-
tworów dziedzicznych.

pozdrawiam