[Aga11]

Witam,
miałabym prośbę, czy ktoś mógłby zinterpretować wynik badania histopatologicznego.

Moja mama 25 lat temu miała raka szyjki macicy (po usunięciu narządu rodnego i rtgtg).

Obecnie ma rozpoznaną wznowę raka.
W wyniku badania histopatologicznego (wycinki z przetoki pęcherzowo-pochwowej) rozpoznanie:
drobne fragmenty tkanki mięśniowej gładkiej częściowo pokryte nabłonkiem uroterialnym
objęte naciekiem niskozróżnicowanego raka prawdopodobnie płaskonabłonkowego.
Obecna martwica i przewlekły naciek zapalny.
Utkanie raka obecne w granicach wycinków.
(materiał w 3 fragmentach o łącznej sr. 1,4cm.)

[Richelieu]

Wynik mówi o rozpoznaniu raka niskozróżnicowanego, tj. o wysokim stopniu złośliwości (G3).
Prawdopodobny typ nowotworu: płaskonabłonkowy.
Obecność utkania raka w granicach cięcia oznacza brak radykalności zabiegu,
prawdopodobnie przeprowadzonego jedynie z zamierzeniem pobrania wycinków w celu rozpoznania choroby.

Aga11 napisał/a:

Moja mama 25 lat temu miała raka szyjki macicy (po usunięciu narządu rodnego i rtgtg).

W podkreślonej części wypowiedzi chodzi o radioterapię (RTH) ?
M.in. od tego zależy dalsze leczenie oraz szanse jego powodzenia (Zalecenia (2011 r.), str. 263):

Cytat:

Leczenie nawrotów Postępowanie ratujące zależy od rodzaju leczenia pierwotnego. W przypadku zastosowania pierwotnie wyłącznego leczenia chirurgicznego należy rozważyć RTH z możliwością uzyskania kontroli nowotworu u około 40% chorych. Możliwości skutecznej chirurgii ratującej po wcześniejszej RTH są bardziej ograniczone, a wyniki nieco gorsze ze względu na większe ryzyko poważnych powikłań. U chorych z pojedynczymi przerzutami (płuca, wątroba lub węzły chłonne) należy rozważyć w pierwszej kolejności wycięcie przerzutu. U chorych ze wznową w obrębie miednicy (teren napromieniany), u których nie ma możliwości ratującego leczenia chirurgicznego, CTH ma bardzo ograniczone znaczenie. Obiektywną odpowiedź (niemal wyłącznie częściową i krótkotrwałą — mediana czasu trwania około 3–6 miesięcy) można uzyskać jedynie u 20–30% chorych. Najbardziej aktywnym lekiem jest cisplatyna (inne leki: fluorouracyl, mitomycyna C, ifosfamid, bleomycyna). Nie udowodniono wyższości schematów wielolekowych nad monoterapią cisplatyną. Uzyskanie złagodzenia dolegliwości i wydłużenia życia dotyczy wyłącznie chorych z obiektywną odpowiedzią.

Okolicznością mogącą mieć pozytywny wpływ jest bardzo długi okres 25 lat od leczenia pierwotnego.
Prawdopodobnie możliwość i szansa powodzenia leczenia ratującego będą zależeć przede wszystkim
od możliwości chirurgicznego usunięcia całości zmian wznowy nowotworu wokół przetoki
z uzyskaniem marginesów zdrowej tkanki wokół wszystkich linii cięć.
Gdyby okazało się to niemożliwe, wówczas należy rozważyć możliwość zastosowania radioterapii,
co jednak może być problematyczne ze względu na wcześniej przebyte (?) już takie leczenie.
Oba rodzaje terapii (chirurgia, RTH) mogą okazać się niemożliwe do efektywnego (dającego skutek radykalny) zastosowania
z uwagi na występowanie przetoki, będącej poważnym powikłaniem.
Chemioterapia przewidywana przez cytowany standard postępowania ma charakter leczenia paliatywnego.

Pozdrawiam i witam Cię na forum.

[Aga11]

Bardzo dziękuję za szybką odpowiedź.

[ Dodano: 2013-05-19, 17:44 ]
W przypadku mojej mamy okazuje się, że brak jest leczenia chirurgicznego, nie ma tez szans na radioterapię. W pęcherzu ma dziurę. Pod koniec maja mamy wizytę u urologa, żeby zobaczyć czy istnieją szanse na wycięcie pęcherza i wyprowadzenie moczowodów na zewnątrz.
Tak naprawdę nie mamy postawionej jednoznacznej diagnozy, wnioskuje jedynie że może mieć raka pęcherza. Jakie są rokowania przy raku G3, czy jest szansa na podanie chemii?

[Richelieu]

Aga11 napisał/a:

Tak naprawdę nie mamy postawionej jednoznacznej diagnozy, wnioskuje jedynie że może mieć raka pęcherza. Jakie są rokowania przy raku G3, czy jest szansa na podanie chemii?

Jeśli okaże się, że byłby to rak pęcherza, to stadium zaawansowania guza pierwotnego wyglądałoby na nie niższe, niż T3b,
co przy braku przerzutów do lokalnych węzłów chłonnych kwalifikowałoby chorobę do wysokiego III stadium zaawansowania
(Zalecenia (2011 r.), str. 332, tab. 16).

W takim przypadku jedyną szansą na leczenie radykalne byłoby wykonanie usunięcia pęcherza,
jednak rokowanie przy tak wysokim zaawansowaniu choroby i wysokiej złośliwości jest co najmniej poważne.

Na temat chemioterapii jako składnika leczenia radykalnego w linkowanych 'Zaleceniach' czytamy (str. 338):

Cytat:

Chemioterapia neoadiuwantowa Pojawia się coraz więcej danych uzasadniających zastosowanie CTH neoadiuwantowej przed cystektomią u chorych na raka pęcherza z guzami cT2 lub cT3. W badaniach klinicznych z losowym doborem chorych wykazano korzyść w zakresie czasu przeżycia po zastosowaniu CTH przedoperacyjnej, zwłaszcza u chorych z cechą cT3 — wyniki badań potwierdzono w metaanalizie, w której wykazano znamienne wydłużenie czasu całkowitego przeżycia oraz czasu przeżycia wolnego od choroby u chorych poddanych przedoperacyjnej CTH. Leczenie neoadiuwantowe BCa jest wskazane przede wszystkim u chorych ze stopniem zaawansowania cT3 w dobrym stanie ogólnym (ECOG ≤ 1). Schematy CTH powinny zawierać cisplatynę (GC lub M-VAC; tab. 19) — podaje się na ogół 3 cykle. Chemioterapia uzupełniająca Rola CTH uzupełniającej radykalny zabieg operacyjny u chorych na raka pęcherza moczowego jest niepewna (nie wykazano jednoznacznie korzyści). Uważa się jednak, że leczenie uzupełniające można zastosować u chorych na raka pęcherza wywodzącego się nabłonka przejściowego szerzącego się pozapęcherzowo (≥ pT3), z zajęciem węzłów chłonnych lub z innymi czynnikami ryzyka (np. inwazja naczyń). Chorzy powinni otrzymać co najmniej 3 cykle CTH zawierającej cisplatynę (GC lub M-VAC). Stosowanie CTH uzupełniającej może dotyczyć wyłącznie chorych w dobrym stanie sprawności ogólnej, którzy nie otrzymali leczenia neoadiuwantowego.

Ocena szans na zastosowanie chemioterapii oraz strategii leczenia należy do Waszego lekarza,
możliwe, że w porozumieniu z zespołem wielospecjalistycznym.

[Aga11]

Serdecznie dziękuje za wyczerpujące wypowiedzi