Znaleziono 1 wynik

Miri_A

Moja mama także zmarła 2 m-ce temu.
Też mi jej brakuje , łapię się na tym że chce do niej zadzwonić z pracy . Tak robiłam przez te wszystkie lata , sprawdzałam ja w ciągu dnia.
Ochroniarz z mojej firmy składał mi kondolencję a ja chwyciłam za telefon bo chciałam do niej zadzwonić i powiedzieć , że mi je składał.

Także "gdybałam" i czasami nadal to robię. Nie porównuję mojej sytuacji do Twojej ale tak samo mi ciężko.
Co drugi dzień czytam to forum i co chwile zmieniam zdanie. Raz myślę , dobrze że odeszła tak szybko i nie męczyła się , że nie miała takich okropnych dolegliwości bólowych jak tutaj niektórzy opisują.
A czasami myślę , że za szybko odeszła , że miała być z nami jeszcze jakiś czas.

Ja sama jak mówię , że mama zmarła to jest ok, ale jak mówi to ktoś obcy to od razu płaczę.
To tak jakby nikomu nie wolno było mówić , że mojej mamy już nie ma.

Od czasu do czasu sobie popłakuję za moja mamą. Powiem Ci co mi pomaga nie rozpaczać tak samo jak po pogrzebie.
Moja ciocia a siostra mamy powiedziała mi tak :
Aniu , nie płacz i nie rozpaczaj tak. Jak tak się za kimś bardzo rozpacza to dusza tej osoby zmarłej nie może zaznać spokoju.

I cały czas sobie to powtarzam , chciałam aby mama była szczęśliwa , chciałam aby była spokojna , chciałam aby wiedziała , że sobie wszyscy poradzimy. I bardzo staram się nie płakać dla niej . Dla niej biorę się w garść to jest moja motywacja.