Znaleziono 1 wynik

Dziewczyny,

To trudny temat - a są dwie 'strony medalu'.
Są chorzy, którym wiedza o swojej chorobie może 'zaszkodzic', są też tacy którzy chcą wiedzieć wszystko. Czasami rodzina nie wie ile wie chory, bo wystarczy poleżeć parę dni w szpitalu i od 'pobratymców' z sali dowiedzieć sie wiecej niżby się chciało...czasami zaś bliscy wiedzą i staraja się uchronić chorego przed 'statystykami, złymi infromacjami etc., a sa sytuacje że chory wie, rodzina wie tylko wzajemnie nie wiedzą o tym 'wiedzeniu' - chronią siebie na wzajem. Normalna kolej rzeczy.

Temat jest cięzki, bo punkt widzenia kazdej ze stron jest odmienny.
I tu rozumiem zarówno Kicię, jak i Pixi, Jusię, Nadzieję.

Nie ma co 'skakać sobie do oczu' - po to jest forum, aby przedstawić te obie strony - bo piszą tu zarówno chorzy, jak i bliscy - i obie strony trzeba zrozumieć.

Kiedyś ktoś mi powiedział, że jestem pacjentem świadomym - tak, jestem; wiem na temat swojej choroby wszystko i znacznie więcej niż moja rodzina - ta wiedza mi nie przeszkadza, ba! wzmacnia, bo taka jest akurat moja psychika i podejście. A statystyki, dane medyczne..a pierniczyć je...wedle tychże powinnam już nie żyć, ale zyje i planuję jeszcze dłuuuuuugo pociągnąć

Tu mój apel: w takich wątkach pozwólmy wyrazić opinię każdemu i nie krytykujmy innego punktu widzenia, bo ten wedle przysłowia bywa zależny od 'punktu siedzenia'.

Pozdrawiam