Znalezionych wyników: 10

Dronko jesteś mi bardzo bliska, nie będę tu pisać , że dzisiaj Ci współczuję. Współczułam Ci odkąd Cię poznałam dzisiaj życzę Ci dużo sił. Zrobiłaś dla taty wszystko co mogłaś, wiecej się nie dało.
Kiedyś nasza Madzia napisała, że poźniej jest łatwiej bo emocje są czyste. Ciężko było mi w to uwierzyć teraz wiem , że miala rację

::rose::

Nie potrafię Ci nic mądrego napisać ale myślami jestem z Wami cały czas. I poproszę mamę żeby zawołała Twojego tatę, może mnie usłyszy.
Trzymaj się Dronka, jeszcze troszkę

Dronko oni tam w HS mają pewnie to co najlepsze. Pamietasza jakiś czas temu moja mama miała problem z odleżynami. Bardzo dobra jest ta maść biofine. Ale dostałam też w sloiczku maść z HS.
D bałam o te mamy odleżyny a one i tak szły wlasnym torem. Od tygodnia mama jest w pampersie, do tego te częste wypróżnienia a po odlezynach zostały tylko ciemniejsze miejsca na skórze. Nawet to pokazuje , że w tej chorobie na nic nie mamy wpływu.

Wiem , że nie mój wątek ale mam nadzieję Madzia , że masz rację.

Wierzę , że dzięki ludziom z tego forum jakoś to przetrwamy. Przetrwamy bo patrząc na siebie i na Ciebie trudno to powiedzieć, że jakoś przeżyjemy. Przeżyjemy to zdecydowanie za dużo powiedziane.

Ja też jestem w takim zawieszeniu. Doskonale Cię rozumiem. Nic się da . Zawsze bałam się jaki będzie koniec tej choroby mama. A dzisiaj życie napisało scenariusz gorszy od moich przypuszczeń.

Psycholog powiedział mi że muszę jakoś ten czas przetrwać. I myślę Dronko , że najgorszy czas jeszcze przed nami. Bo nie wyobrażam sobie jednak chwili gdy moja mama odejdzie i na dzień dzisiejszy nie wiem jak dam wtedy z tą pustką radę żyć. Ty pewnie też.

Wszystko musimy jakoś przetrwać.

Jakoś damy radę

Nie my pierwsze, nie ostatnie [no]

Dronka wiem przez co przechodzisz bo u nas jest też bardzo ciężko. Staram się nie myśleć tylko robić robić robić. A jak tylko dojdzie do mnie co się dzieje rozpadam się na milion kawałków. Czasami modlę się żeby to już się stało a potem mam ochotę zabić sama siebie.

Nie da się normalnie źyć. Jestem z Tobą i Ty i ja musimy to jakoś przetrwać. Jakoś musimy dać radę.

Dronka coś widocznie zadziałało. Chodziło mi o to żebyś cieszyła się tym co jest teraz a masz czym. Przynajmniej z mojej perspektywy. W tej chorobie po prostu już tak jest. Czasem coś nagle się poprawia , czasem pogarsza. My z mamą jesteśmy już bardzo daleko w tej walce, pewnie niewiele nam zostało. Nie myśl Dronka, ciesz się

Bardzo Wam kibicuję i mocno trzymam za Was kciuki bo macie szansę jeszcze całkiem fajnie pożyć :-D

Cześć Dronka. Czy to ważne gdzie? Ważne że go nie ma!
Super że tato czuje się dobrze. Trzymam za Was kciuki