Znalezionych wyników: 66

Jeśli mogę udzielić ci rady.... Zadzwoń do szpitala i upewnij się, że nikt się nie pomylił z ustalaniem terminu - chodzi mi o to, że wyznaczono podanie chemii na niedzielę. Sama kiedyś wyjaśniałam podobną sprawę i okazało się, że ktoś się jednak pomylił.

[ Komentarz dodany przez Moderatora: Finlandia: 2011-11-01, 16:36 ]
Oczywiście nie chodzi o podanie chemii, ale o zabieg, ale ogólnie rada wydaje się dobra.

Wyrazy współczucia.

Pokój Jego duszy.

Składam wyrazy współczucia.

Współczuję Ci...

Rozumiem Twoje rozgoryczenie. Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że już po śmierci mojej mamy wielokrotnie zadawałam sobie pytanie, jaki sens miało męczenie jej chemią, potem radioterapią, skoro wiadomo było, że nie jest to leczenie, a jedynie utrzymywanie pacjenta przy życiu.Trzy tygodnie lipca moja mama spędziła w obskurnym szpitalu w Łodzi, a mogła korzystać z lata, spędzić je tak, jak by chciała. Potem poszło lawinowo... Może należało tylko walczyć z bólem...Wszystko na próżno, tylko żal został. Bardzo Ci współczuję, wiem co przeżywasz.

Ból barku może oznaczać, że choroba postępuje. Przykro mi, obym się myliła...

Tak bardzo, bardzo ci współczuję. Trudno mówić coś więcej, bardzo smutno..

Z tego co się orientuję, można chorego wprowadzić w taki stan, tj. w stan sedacji, jednakże wcześniej sami muszą się na taki stan zgodzić, a któż z nas ma odwagę powiedzieć bliskiej osobie, że być może będzie taka potrzeba, czyli że może być aż tak źle?Zgoda powinna być wyrażona na piśmie.

Moja mama też nie przyjmowała leków od chwili, gdy położyła się do łóżka na stałe- miesiąc przed śmiercią. Nie się nie działo w związku z nieprzyjmowaniem leków. Była pod opieką hospicjum, postarałam się aby leki konieczne miała podawane w postaci zastrzyków.

Mylisz się - wyzywa, gdyż choroba postępuje; również w ten okrutny sposób manifestuje się choroba. Jest to bardzo przykre, staraj się nie oceniać taty, on nie ma na to wpływu, z pewnościa nie chciałby robić wam przykrości.

Pytasz, jak długo może to trwać...Moja mama spała miesiąc. Początkowo jeszcze można było ją dobudzić, dać odrobinę napoju- mama nie jadła i prawie nie piła przez miesiąc...Bardzo rzadko oddawała mocz. Kiedy pojawił się wielomocz, wiedziałam, że to już niedługo...Nie zmuszałam mamy do jedzenia, bo męczyły ją wymioty, a raczej skłonność do wymiotów, bo przecież nie miała czym wymiotować. Na tydzień przed śmiercią, widziała rzeczy, których nie było. Trzy dni przed śmiercią zauważyłam drżenia rąk, ciała.
Bardzo ci współczuję, Marta. Moja mama już nie cierpi i ta myśl mnie trzyma.

Dzisiaj, kilka minut po godzinie 8 rano zmarła moja mama. Jest mi z tym bardzo ciężko. Niestety, już nic nie dało się zrobić...

Tak bardzo, bardzo smutno...

Przyjmij wyrazy współczucia.

Bądź dzielna. Z pewnością robisz wszystko, co można zrobić w tej sytuacji. Zamiast cieszyć się życiem zmagamy się z podstępną, paskudną chorobą tych, których kochamy. :cry: