Znalezionych wyników: 29

Mój Boże, Kasiu... Dopiero dotarłam do Twojego wątku..
Tak bardzo mi przykro.. Byłam z Wami 'wirtualnie' od samego początku tej walki..
Ściskam bardzo, bardzo mocno ...

Kwiatek .. jest dla Mamy.. Niech odpoczywa 'Po Drugiej Stronie', gdzie nie ma bólu i cierpienia..

Niestety przetaczanie krwi daje efekt b.dobry, ale krótkotrwały, to coś na zasadzie pomocy doraźnej w bardzo kryzysowej sytuacji.
Kasia, nie mogę się doszukać - czy w końcu TK główki zostało zrobione po incydencie z 'niebieską' zupą?...
Porozmawiaj z lekarzem (kimkolwiek, byle onkologiem i takim, który może mieć wpływ na dalsze ukierunkowanie leczenia) - czy nie można by zmniejszyć dawki leku, ale jednak spróbować podać? Praktykuje się taki sposób leczenia u pacjentów z zajętym szpikiem. No i topotekan jako jeden z niewielu chemioterapeutyków przekracza barierę krew-mózg, więc może również leczyć zmiany w OUN.
Trzymaj się bidulo... Wiem, że jest Ci teraz bardzo ciężko

Kasia, jak TK? (masz opis?..)
A TK główki - udało lub uda się wykonać?

Przyczyn może być wiele, na pewno związane są z postępem choroby - jednak czy stanowią bezpośrednie zagrożenie, trudno powiedzieć bez bieżących badań - kiedy to TK?

kasiek, kochana -
napisz proszę co u Was
- udało się coś załatwić w sprawie leczenia?
- jak mama się czuje?
- jakie są ostatnie wyniki (morfologia, elektrolity itp.)?
- co z wymiotami, powtórzyły się?
- a kaszel, czy się nasilił, czy też był to pojedynczy epizod?

ściskam mocno.

Trzeba będzie leczyć mamę w innym szpitalu - trudno.
Dlatego też warto zastanowić się jaki dać schemat - tak, by nie był zbędnie obciążający i dał możliwość poruszania się/ewentualnych dojazdów.
Weź pod uwaę jeszcze jedno: każda jednostka lecznictwa ma odrębne 'rozliczenia' z NFZ; skutkuje to tym, że czasami 'tu' mogą Wam odmówić, a 'tam' dać leczenie (z bardzo niestety prozaicznych przyczyn - mamy jesień, tegoroczne limity są na wyczepaniu).

Dla mnie to takie trochę 'gonienie w piętkę' - jakoś na podstawie takiej diagnozy jaką pierwotnie postawiono, przeprowadzono dotąd prawie roczną terapię onkologiczną - pacjentka miała pełne leczenie chmioteapią I rzutu oraz naświetlania. Nikt dotąd nie zastanawiał się, czy może to chorej zaszkodzić - i teraz nagle 'pobudka' pt. "mamy nową opcję"? [__]

Nie przemawia to do mnie.

Otóż w moim odczuciu wycięcie węzła również może nie dać odpowiedzi - słabo zróżnicowany rak, i to jeszcze w formie przerzutu, bywa już tak niepodobny do tkanki z której się wywodzi, że może nie być w pełni diagnostyczny histologicznie. Dodać do tego należy, że jest to rok po diagnozie i po rocznym leczeniu - ta masa guza, która jest teraz może być znacznie bardziej odróżnicowana, a komórki raka zmutowane skutkiem leczenia onkologicznego.
Do tego dodać należy, że przydałoby się tu jakieś racjonalne myślenie: po takim zabiegu pacjentka w tym stanie będzie długo dochodziła do siebie, zaś wynik histopatologiczny może pojawić się dopiero po wielu tygodniach (przypuszczam, że pani dr zamierzała poddać wycięty węzeł zaawansowanym badaniom immunohistochemicznym by np. wykluczyć chłoniaka).
Jest to w moim mniemaniu postępowanie nieadekwatne do obecnego zaawansowania choroby - powinno się bowiem obecnie pacjntkę leczyć/diagnozować racjonalnie - tak, by mogła odnieść z tego możliwie najlepszą korzyść przy zminimalizowaniu strat typu pogorszenie jakości życia.
Tak jest moja opinia - widzę, że podobna do pana dr z Wrocławia.

Kasiu, nie pozwól dręczyć mamy.
Oszczędź jej bólu i stresu.
A jeśli macie 'furtkę' w postaci życzliwego lekarza, który chce Wam zaproponować i wdrożyć jakieś leczenie bez inwazyjnych metod diagnostycznych - skorzystajcie.
Ja na tym etapie myślałabym o próbie podania topotekanu - stosunkowo mało obciążający, a największe szanse na to że 'chwyci'. Niestety drogi.
Zapytaj, co Wrocław by sugerwał.
ściskam.

Cytat:

Nawrotowy rak drobnokomórkowy płuca

W badaniu III fazy oceniano skuteczność leczenia topotekanem podawanym doustnie i stosowanej jednocześnie najlepszej terapii wspomagającej [ang. Best Supportive Care BSC] [n=71] w porównaniu do stosowania jedynie BSC [n=70], u pacjentów z nawrotem choroby po leczeniu pierwszego rzutu 9 [średni czas do nawrotu od leczenia pierwszego rzutu: 84 dni w grupie pacjentów otrzymujących doustnie topotekan + BSC, 90 dni w grupie BSC], u których ponowne leczenie chemioterapią stosowaną dożylnie uznano za nieodpowiednie. W grupie pacjentów, u których stosowano topotekan doustnie + BSC stwierdzono statystycznie istotną poprawę w zakresie czasu przeżycia (ang. overall survival) w porównaniu do grupy BSC (test log-rank 0,0104). Nieskorygowany współczynnik ryzyka w grupie pacjentów otrzymujących topotekan doustnie + BSC w porównaniu do grupy BSC wynosił 0,64 (95% CI: 0,45; 0,90). Średni czas przeżycia w grupie pacjentów leczonych topotekanem + BSC wyniósł 25,9 tygodni [95%CI, 18,3 i 36,1], natomiast w grupie pacjentów, u których stosowano jedynie BSC - 13,9 tygodni [95% CI, 11,1 i 18,6] [p=0,0104].
Samodzielne rejestrowanie objawów dokonywane przez pacjentów bez zaślepienia, w oparciu o skalę oceny objawów, uwidoczniło zgodną tendencję w zakresie złagodzenia objawów u pacjentów otrzymujących topotekan doustnie + BSC.
Przeprowadzono jedno badanie fazy 2. (badanie 065) i jedno badanie fazy 3. (badanie 396) oceniające skuteczność topotekanu podawanego doustnie w porównaniu do topotekanu podawanego dożylnie u pacjentów z nawrotem choroby âĽ 90 dni po zakończeniu jednego wcześniejszego schematu chemioterapii (patrz Tabela 1). Na podstawie samodzielnego rejestrowania objawów dokonywanego przez pacjentów bez zaślepienia, w oparciu o skalę oceny objawów, w obydwu badaniach wykazano, że zarówno doustne jak i dożylne stosowanie topotekanu związane było z podobnym zmniejszeniem nasilenia objawów u pacjentów z wrażliwym na topotekan rakiem drobnokomórkowym płuca.
W kolejnym randomizowanym badaniu III fazy, porównującym skuteczność topotekanu podawanego dożylnie z cyklofosfamidem, produktem Adriamycyn (doxorubicyną) i winkrystyną (CAV) u pacjentów z nawrotowym, wrażliwym na chemioterapię drobnokomórkowym rakiem płuca, całkowity odsetek odpowiedzi na leczenie wyniósł 24,3% w grupie topotekanu w porównaniu do 18,3% w grupie CAV. Średni czas do progresji był podobny w obu grupach (odpowiednio 13,3 tygodnia i 12,3 tygodni). Średni czas przeżycia w obu grupach wyniósł odpowiednio 25 i 24,7 tygodni. Współczynnik 10 ryzyka dla przeżycia grup pacjentów po podaniu dożylnym topotekanu względem CAV wyniósł 1,04 (95% CI 0,78-1,40).
Łączny odsetek odpowiedzi na leczenie topotekanem w badaniach u pacjentów z nawrotowym rakiem drobnokomórkowym płuca, wrażliwym na chemioterapię pierwszego rzutu [n=480] wyniósł 20,2%.
Mediana czasu przeżycia wyniosła 30,3 tygodnia (95% CI, 27,6 i 33,4).
W populacji pacjentów z opornym na leczenie rakiem dobnokomórkowym płuca (tych, u których nie uzyskano odpowiedzi na leczenie pierwszego rzutu), odsetek odpowiedzi na leczenie topotekanem wynosił 4,0%.

źródło TUTAJ.

Ponadto sporo wartościowych informacji zawartych jest w artykule Topotekan w leczeniu chorych z nawrotowym drobnokomórkowym rakiem płuca.

Aniu (zajana), w Waszym przypadku można było liczyć na pewną chemiowrażliwość nawrotu, bowiem na skutek leczenia I linii została osiągnięta remisja częściowa (guz zmniejszył swoje wymiary o połowę).
Tu mamy do czynienia z pierwotną chemioopornością.

Kasiu, oczywiście zapytać onkologa można.
Wiedz jednak, że decyzja o takim leczeniu musiałaby być podjęta nie na zasadzie: "leczyć, aby leczyć" tylko po rozważeniu dla tego konkretnego przypadku choroby wszelkich "za i przeciw". Trzeba wziąć pod uwagę szanse na skuteczność tego leczenia oraz jego skutki uboczne, które mogą dodatkowo osłabić chorą, zwiększyć podatność na infekcje i pogorszyć jakość życia (np. mdłościami, swędzeniem skóry itp.).
Może byłoby warto przeprowadzić z onkologiem rzeczową rozmowę na ten temat i zapytać jak to widzi. O ile będzie w ogóle możliwość dokonania wyboru - leczyć / nie leczyć ; podejrzewam bowiem, że "hojność" oferowania topotecanu zależy od kontraktu danej jednostki lecznictwa z NFZ-em. I stopnia wykorzystania limitów w danym okresie rozliczeniowym.

Czy stan mamy tak nagle się zaczął pogarszać?