Znalezionych wyników: 10

Aga ,

no niestety, tęsknota zazwyczaj przychodzi 'potem'

...
tak mi przykro.. :-(

To co opisałaś od razu skojarzyło mi się z niewydolnością układu krążenia
i przejrzałam raz jeszcze założony przez Ciebie wątek

znalazłam Twój wpis z początku lutego 2009 :

Aga, tata odstawił leki p/bólowe?... Na rzecz hydroksyziny?..
Ogromny błąd.

Należałoby wrócić do leczenia p/bólowego a hydroksyzinę -podejrzewam- najkorzystniej byłoby zastąpić lekami p/depresyjnymi (tu potrzebna konsultacja u lekarza - jednak jeśli o lekarzy chodzi to zaczęłabym bezwzględnie od onkologa).
Leki p/depresyjne "uspokajają" nie otumaniając (jak hydroksyzina) a działając przeciwlękowo i stabilizując nastrój. Ponadto, co istotne w leczeniu onkologicznym - wspomagają leczenie p/bólowe! (klinicznie potwierdzono korzystny wpływ stosowania leków p/depresyjnych w leczeniu bólu onkologicznego).

Konsultacja w CO jak najbardziej tacie przysługuje (należałoby postarać się umówić taką wizytę jak najszybciej) ponieważ leczenie onkologiczne niekoniecznie musi być zakończone - naświetlania klatki piersiowej trudno powiedzieć czy będą miały miejsce,
jeśli jednak RTG bolącej ręki (które należy wykonać natychmiast) wykazałoby naciek/przerzut kostny - to najskuteczniejszym leczeniem p/bólowym byłoby paliatywne naświetlanie tego miejsca. Często stosowane rozwiązanie przy bólu związanym np. z pojedynczym z przerzutem raka płuca do kości!

Nie zwlekajcie - bo jeśli ręka boli z tego właśnie powodu, to bez pilnego leczenia będzie już tylko gorzej i ból stanie się nie do zniesienia.

-> Podstawowe informacje o TAXOTERE <-

A poniżej rozważania, co jest skuteczniejsze - erlotynib (Tarceva) czy docetaxel (Taxotere) lub pemetreksed (Alimta)? -> źródło TUTAJ <-

Cytat:

Trudny wybór
Jednym z poważniejszych problemów w szerszym stosowaniu terapii celowanych jest ich koszt. Finansowanie takiego leczenia przy niewielkiej jego skuteczności jest według wielu specjalistów - dyskusyjne.
"Erlotynib został zarejestrowany do leczenia niepowodzeń chemioterapeutycznych. Ale poza nim do leczenia w tej fazie zarejestrowano też dwa cytostatyki - docetaksel (Taxotere) (w USA zarejestrowany niedawno także do pierwszorzutowego leczenia zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuc - przyp. red.) oraz pemetreksed (Alimta). Oba te leki mają, moim zdaniem, skuteczność w sumie niewiele większą od erlotynibu, przy jeszcze wyższych kosztach leczenia" - zauważa dr J. Rolski.

I kolejny cytat -> źródło TUTAJ <-

Cytat:

ASCO 2006: nowe dowody na skuteczność docetakselu
USA. Podczas 42 dorocznego zjazdu Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej w Atlancie ASCO 2006 firma Sanofi-Aventis ogłosiła wyniki badań dotyczących zastosowania docetakselu (Taxotere) w terapii niedrobnokomórkowego raka płuc, raka głowy i szyi oraz raka piersi. Metaanaliza dokonana w oparciu o siedem badań klinicznych przeprowadzonych na 2867 chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuc udowodniła, że pacjentów otrzymujących dożylnie docetaksel charakteryzowało dłuższe przeżycie całkowite oraz mniejsze nasilenie gorączki neutropenicznej w porównaniu z chorymi, którym podawano alkaloidy Vinca (winorelbinę lub windezynę).

W wreszcie artykuł Profesora Jassema (którego prace osobiście preferuję) :

Cytat:

Chemioterapia II linii
Dwa badania III fazy wykazały skuteczność docetakselu w ramach leczenia II linii chorych po wcześniejszej chemioterapii z udziałem pochodnych platyny (progresja lub nawrót po wcześniejszej odpowiedzi). W pierwszym z badań, pod wpływem docetakselu stwierdzono znamienne wydłużenie czasu do progresji, czasu całkowitego przeżycia oraz wskaźników jakości życia w porównaniu do leczenia objawowego. (...)

źródło: -> Systemowe leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca (...) uaktualnione zalecenia oparte na wynikach wiarygodnych badań klinicznych <- J.Jassem , wydane przez Via Medica.
Wnikliwym bardzo polecam ten artykuł - wszystko co najistotniejsze o leczeniu systemowym niedrobnokomórkowego raka płuca.

Tyle na dziś, myślę jednak, że będzie jeszcze co omawiać.
Aga, pytanie kluczowe: czy Twój tata chce się dalej leczyć (poddać chemioterapii)?
pozdrawiam ciepło.

Aga

przestudiowałam bardzo dokładnie wszystkie materiały, które udostępniłaś (moje wyrazy uznania za staranne "kolekcjonowanie" wszystkich wypisów/opisów i wyników badań - pozwala to na możliwość oceny całości przebiegu leczenia i samej choroby).

Postaram się przełożyć Ci zapisy w dokumentacji medycznej na prosty język.
Sam przebieg leczenia wydaje się bardzo prawidłowy. Mało tego; postępowanie torakochirurgów ze szpitala "pierwszego" (im. Jana Pawła) oceniam za bardzo odważne - zapewniam Cię, że w niejednym ośrodku przy takim stanie zaawansowania choroby nie zdecydowano by się na operację. W tymże szpitalu podjęto heroiczną wręcz walkę o życie Twojego ojca i zrobiono wszystko co w mocy ludzkiej by go ratować.
Niestety wynik histopatologiczny (z początku maja 2008) już brzmiał jak wyrok i wróżył z całą niemal pewnością niepowodzenie leczenia chirurgicznego. W wyniku tym pojawiły się same praktycznie złe czynniki rokownicze:

przede wszystkim wysoka złośliwość histologiczna raka płaskonabłonkowego (G3) - wyróżniamy: G1, G2, G3; ten ostatni jest najagresywniejszy
zatory z komórek raka w naczyniach limfatycznych - co można uznać niemal za uogólniony proces nowotworowy (jeśli chodzi o możliwość dalszego przerzutowania do kolejnych węzłów),
naciek na tkankę tłuszczową w wyciętych elementach nacieku na śródpiersie
zajęte przez raka niemal wszystkie węzły chłonne (w materiale pooperacyjnym oceniano kilkanaście szt), szczególnie śródpiersiowe (co oznacza przeniesienie się procesu nowotworowego poza płuco).

Słabe zróżnicowanie komórek raka (tj. G3) tłumaczy dlaczego tak ładnie zadziałała chemioterapia indukcyjna - te 2 kursy przed operacją - guzy o wysokiej złośliwości mają bowiem to do siebie, że są wrażliwe na leczenie chemiczne i chemioterapia daje dobry efekt; niestety dość szybko zyskują chemiooporność (komórki raka mutują się) i "odrastają" w postaci już nie chemiowrażliwej.
W badaniach w sierpniu (w szpitalu im. Jana Pawła) w TK stwierdzono przerzut na drugie płuco, ale i rozwój procesu nowotworowego w węzłach chłonnych śródpiersia (duże, zmienione rozrostowo węzły do wielkości prawie 4 cm; "normalny" zdrowy węzeł nie powinien przekraczać swoim wymiarem 1 cm, jeśli zaś ma 1,5 - 2 cm to w zasadzie jest niemal pewne, że jest zajęty przez komórki raka).
Radioterapia nie miałaby tu niestety żadnego sensu. Zostało jedno płuco, wydolność oddechowa na granicy normy - niestety, radioterapia mogłaby być ewentualnie zastosowana w minimalnych dawkach, a takie by nie pomogły. Szczególnie, że tu nie chodziło wyłącznie o guza w drugim płucu, ale również o zajęte procesem nowotworowym śródpiersie.
W CO zastosowano leczenie chemiczne II linii - poprzednia chemioterapia już nie wchodziła w grę, komórki raka bowiem zyskały już na ten schemat (PN : cisplatyna + winorelbina) chemiooporność - Alimtę (pemetreksed). Wygląda na to, że jakieś działanie Alimty jednak było - co prawda guz w płucu się powiększył, ale z obecnych badań obrazowych wynika, że zmniejszyły się nieco węzły chłonne śródpiersia, co jest b.ważne, poprawia bowiem jakość życia Twojego taty.
Węzły te obecnie przebadano - tzn. te, które były dostępne podczas badania (pobrano wycinki podczas bronchofiberoskopii) - wycinki potwierdziły, że są w nich komórki raka płaskonabłonkowego.
Aga, cudów niestety nie ma. Zrobiono naprawdę bardzo wiele i wykorzystano wszelkie możliwości do walki z chorobą. "Wróg" okazał się jednak jednym z bardziej agresywnych i wygrana nie jest już możliwa.
Obecnie w zasadzie powinno być stosowane już jedynie leczenie objawowe. Tarceva w tym przypadku moim zdaniem nie przyniesie pożądanego efektu.
Jeśli coś jeszcze zaproponowano (pisałaś o jakiejś chemioterapii?) w ramach leczenia paliatywnego - podziel się tą informacją.
Jak tata się obecnie czuje?

pozdrawiam ciepło.

Nie wypowiadam się poza forum - jednak oczywiście wyniki chętnie obejrzę (skomentuję je potem w tym wątku). Adres email :
forum-onkologiczne@home.pl

Co do "chemii powodującej białaczkę"... :shock:

to tak, jakby bać się deszczu podczas gdy pada grad - w chwili obecnej walczycie z przerzutowym rakie płuca i nie bardzo ma sens zastanawianie się nad tym, czy leczenie onkologiczne za 8 - 10 lat nie przyczyni się czasem do rozwoju wtórnego nowotworu (co się zdarza, choć nieczęsto).

No to czekam na maila.

Nigdy nie można porównywać dwu odmiennych przypadków - mogą być bowiem bardzo różne. Na przebieg choroby w danym momencie wpływa stopień zaawansowania choroby, ilość przerzutów (i w jakich narządach), typ histologiczny raka, ogólny stan zdrowia chorego, itp., itd.
Nie ma dowodu na to, że w tamtym przypadku Tarceva była przyczyną pogorszenia (czytałam również ten post). Stan mógł być na tyle zaawansowany, że Tarceva po prostu nie pomogła.
W tamtym przypadku.
W wielu innych pomogła i są na to dowody.

Jest słynne powiedzenie: "Medycyna to nie matematyka", co można rozumieć tak, że 2+2 nie w każdym przypadku równa się 4.
Rak płuca + Tarceva = odmienny wynik leczenia u pacjenta A i pacjenta B.

Proponuję nie sugerować się tamtym postem.
Lek jest przebadany klinicznie i są dowody na to, że statystycznie przynosi dobry efekt.

pozdrawiam.