Znaleziono 1 wynik

Witam. Mój Tata lat 68 również przegrał walkę z nowotworem. Pod koniec 2016 roku miał robione badania kontrolne, prześwietlenie płuc, kości bo leczył zwyrodnienia. Wszystko było w porządku. W tym roku w czerwcu pojawił się ból w plecach i leczony był na rwę kulszową. 30 września doszło do samoistnego złamania kości udowej. Diagnoza zwaliła nas z nóg. Przerzutowy nowotwór do kości z naciekami na tkanki miękkie oraz przerzutowy do płuc. Odszedł 8 listopada w domku. Wybłagaliśmy u każdego lekarza żeby nie informowli Go o diagnozie. Nie bał się a 2 ostatnie dni nie był świadomy. Jestem w totalnej rozsypce psychicznej. Nie mogę tego ogarnąć, co się stało... Miesiąc czasu na oswojenie się z diagnozą i odejściem. Kosmos jakiś. Gdybym tylko wiedziała to również sama zaciągnęłabym Go na prywatne badania szczegółowe. Nigdy nie pozbędę się żalu do siebie że tego nie zrobiłam. Nie wiedziałam... Mam duży żal do lekarza rodzinnego że tak lekko do tego podszedł a przecież na drzwiach do gabinetu ma ten cholerny napis "Szybka terapia onkologiczna".