Znalezionych wyników: 13

Niestety, nie wiem, o co chodzi w tym zdaniu, o ktore pytasz, ale ja tez mialam 3 abrazje, ktore niczego niepokojacego nie wykazaly, a caly czas krwawilam. I to jak! Tez mi zapisywano orgametril, cyklonamine i exacyl. Ten ostatni pomogl, ale na krotko. W koncu usunieto mi macice z przydatkami i dopiero hist.pat. wykazalo nowotwor i to paskudny - jasnokomorkowy, 2/3 miesniowki, G3. Dostalam teleradioterapie 5 tyg. i wlasnie swietuje 10 lat przezycia. Wiec nie panikuj. Bedzie dobrze.

Kochanie, jestem ponad 9 lat po rth - 25 x 50 Gy, brachy nie mialam. Pierwszy rok byl ciezki - nawracajace zapalenia drog moczowych, gwaltowne biegunki. Potem trafilam do urologa, ktory zrobil cystoskopie, okazalo sie, ze mam zwezona cewke moczowa, poszerzyl - pomoglo na pol roku, potem powtarzalismy to co rok. No i od jakichs 3 lat jest dobrze... Nawet na basen chodze i nie cierpie, chociaz przez kilka lat niemal natychmiast konczylo sie to infekcja. Jelita po rth goja sie 10 lat, ale moje juz po 3 latach sie uspokoily, chociaz i teraz czasem potrafia dokuczyc, zwlaszcza po jedzeniu poza domem. Niebezpieczne sa zupy i sosy oraz wszelkie smazeniny. W ogole trzeba o siebie dbac i uwazac... No i bardzo pomagaja galaretki, kisielki, siemie lniane, gotowane kartofle. Ale od czasu do czasu pozwalam sobie na schabowego z kapusta i piwem. Jakos sie udaje... Sciskam, trzymaj sie! Bedzie dobrze.

Nie miałam wycinanych węzłów, bo ani przed operacją ani w jej trakcie nikt nie podejrzewał raka. Wykazało go dopiero badanie histopat. TK przed radioterapią pokazała 1 powiększony węzeł, ale lekarz uznał, że albo jest odczynowy albo napromienianie go zabije. No i najwyraźniej miał rację, niezależnie od tego, co to było.
Z tym zdrowiem bym nie przesadzała. W tej chorobie niestety nie ma czasu przeszłego. Magiczne 5 lat przeżycia to wartość czysto statystyczna. Znałam mnóstwo osób, które miały nawroty po 6, 7, 8, 9, 10 i więcej latach. Nie musi tak być, ale trzeba przyjąć do wiadomości, że ryzyko cały czas istnieje i po prostu nauczyć się z tym żyć - najlepiej, jak się da, zwłaszcza, że konsekwencje leczenia onkologicznego też potrafią nieźle dokopać... Ale jak się człowiek dobrze zaweźmie, to da radę.
Powodzenia!

Hej. 9 lat temu mialam to samo (w wieku 51 lat) - jasnokomórkowy 3G, z tym, że klinicznie bylo 1 "oczko" mniej, bo Ic, a nie II, jak u Twojej Mamy. Bydlę zeżarło mi 2/3 mięsniówki macicy, ale z niej nie wylazło. Miałam radioterapię, bo chemii na raka trzonu, niezależnie od postaci histopat., wtedy nie dawali. Uważano wtedy zresztą, że jasnokomórkowy lepiej niszczy promieniowanie. Inna sprawa, że radioterapia działa miejscowo, a chemia całościowo, co ma o tyle sens, że ten typ nowotworu łatwo się rozprzestrzenia i lubi żreć praktycznie każdy rodzaj tkanki. Więc jeśli Mama dostaje chemie, to ona powinna niszczyć także ewentualne przerzuty. Niezależnie od tego dobrze by było zrobić TK (ja miałam przed radioterapią), choć po operacji węzły mogą być powiększone odczynowo. A jesli Mama przed operacja nie miala rtg klatki piersiowej, to na pewno trzeba zrobic!
Pozdrawiam, trzymajcie sie!

Hej, hej. Spedzilam wlasnie 10 absolutnie rozkosznych dni u Gazdy, w pensjoncie Zosia. Cisza, spokoj, piekne widoki. Mozna spacerowac, zwiedzac albo zwyczajnie byczyc sie na lezaku za domem w pieknych okolicznosciach przyrody... Oraz nasiakac optymizmem i entuzjazmem Gazdy. Juz po paru dniach wraca sen, poczucie rownowagi i proporcji oraz chec do zycia... A kozka Tosia przesliczna i energiczna! Obojgu Gazdostwu wielkie dzieki!!! :lol:

Mnie operowala dr Anna Oblocka w szpitalu na Inflanckiej w Wwie. Uwazam, ze jest swietna. 3-4 dni po operacji bylam na chodzie, zadnych problemow wydalniczych. Przed operacja zaczynalam miec problemy z nietrzymaniem moczu, powiedzialam o tym i pani dr cos tam poprawila - skutecznie, dziala do dzis (mimo pozniejszej radioterapii tych okolic!). Po miesiacu wrocilam do pracy, blizna dosc szybko przestala mi dokuczac. Tak samo mialy pacjentki operowane przez te lekarke, inne - roznie. Wiec polecam - zobacz w internecie!

Bede brutalna - po co Ci macica w tym wieku? Ja mialam tak samo - krwawienia, miesniaki. "Wozilam sie" z tym ponad 3 lata. Mialam 3 abrazje - zadna niczego podejrzanego nie pokazala. Lekarka w przychodni byla za dalsza obserwacja, "szpitalnicy" za operacja. W koncu sie zdecydowalam, po tygodniu okazalo sie, ze to byl rak i to dosyc grozny - jasnokomorkowy, G3, ktory juz zezarl ponad polowe miesniowki macicy. Mialam radioterapie. To bylo 7,5 roku temu, wszyscy mowia, ze mialam farta... Kolezanka w analogicznej sytuacji miala go mniej, bo rak zdazyl wylezc na szyjke, a potem jeszcze do kosci... Bez operacji nikt nie stwierdzi na 100 procent, co w tej Twojej macicy sie dzieje. Oczywiscie, ze to zadna przyjemnosc i mysle, ze gdybym wtedy wiedziala, jak to wyglada, to bym sie pewnie nie zdecydowala. Na szczescie - nie wiedzialam.

Kobieto, nie swiruj! Cala groza tej choroby polega na tym, ze nie mozna ani jej przewidziec ani zapobiec. Mam nadzieje, ze Richelieu Cie uspokoil. Rak Twojej Mamy jest stosunkowo malo zlosliwy i malo zaawansowany. Prawdopodobnie w ogole nie zdazyl w ogole wylezc macicy, ktora jest takim fajnym narzadem przeznaczonym do chronienia swojej zawartosci - i tej dobrej i tej zlej... Ja mialam G3 i zezarte przez raka 2/3 miesniowki macicy. Jestem po radioterapii, juz prawie 7 lat!
Zaburzenia jelitowe po operacji brzusznej sa normalne, trzeba przestrzegac diety antywzdeciowej i w ogole lekkostrawnej oraz wspomagac sie espumisanem. I trzeba chodzic - to przeciwdziala nie tylko zrostom pooperacyjnym, ale i pomaga jelitom pracowac normalnie.
Pilnuj terminow badan kontrolnych Mamy, a poza tym zrob wszystko, zeby czula sie "zaopiekowana", kochana i potrzebna, ale tez nie zadreczaj jej swoja troska. W tej chorobie to bardzo wazne! Wsparcie najblizszych jest niezwykle cenne, ale tez nie mozna osobie chorej na kazdym kroku dawac do zrozumienia, ze jest kaleka.
Trzymaj sie, pozdrawiam serdecznie Was obie!

Spokojnie! Przed operacja trzeba zrobic te badania, ktore zalecono. Na dalsze bedzie ewentualnie czas potem. Operacja i badanie histopatologiczne wycinkow uscisli, co sie dzieje. G2 to sredniozlosliwy nowotwor, wiec bez paniki - przynajmniej w tej chwili... Ja mam G3 czyli "oczko" wyzej i zyje z tym juz 7 lat... Pracuje, jezdze na konferecje, zrobilam prawo jazdy (w wieku 53 lat!). Postaraj sie, zeby Mama najblizszy tydzien spedzila w mozliwie najprzyjemniejszy sposob - obie musicie zebrac sily na pozniej. Mama powinna tez dowiedziec sie i zobaczyc teraz, ze ma w Tobie oparcie, nie tylko finansowe. Moze jakis wspolny wyjazd w ladne miejsce na dlugi weekend? Ale tez bez przesady z atrakcjami, zeby sie nie zmeczyc...
Serdecznie pozdrawiam!
Klara

Niezależnie od charakteru wizyty, TRZEBA mówić o wszystkim, co niepokoi i PYTAĆ. Dobrze jest przygotować sobie kartkę albo nawet zeszycik z pytaniami do lekarza i w trakcie wizyty je odczytać i "odfajkować" po otrzymaniu odpowiedzi. Najlepiej wszystko zapisywać sukcesywnie, bo człowiek jest tak tym wszystkim skołowany, że się gubi i zapomina... W czasie radioterapii Mama będzie spotykać się z radiologiem co tydzień i to jest też czas na WSZYSTKIE pytania i wątpliwości. Lekarz jest prawnie zobowiązany do udzielania informacji, więc nie ma co się krępować.
Przygotowanie do naświetlań polega na obejrzeniu obszaru naświetlanego pod rentgenem i namalowaniu (wytatuowaniu) na pupie kropek w miejscach, gdzie maja padać wiązki promieni. Nie jest to przyjemne, ale bez przesady...
Pozdrawiam!

KONIECZNIE powiedzcie lekarzowi o tych bólach. Na pewno trzeba tę pachwinę obejrzeć, obmacać, a może i prześwietlić.

Justynko, ja tez trzymam kciuki!!! Będzie dobrze!!! Na pewno!!!

Klara

To dobrze, ze Mama nie wyolbrzymia sprawy (może nie do końca do Niej dociera?). Ja 4 lata temu miałam dokładnie to samo - IC G3 w endometrium. Po operacji miałam 5 tygodni naświetlań zewnętrznych. Radioterapia niestety zwiększa kłopoty z kręgosłupem, a zmniejsza możliwości ich łagodzenia ich (odpada wszelka fizykoterapia, zwłaszcza połączona z polem magnetycznym). Pozostają prochy przeciwbólowe i leżenie. Przerabiam to na własnej skórze - mam zwyrodnienie dwóch kręgów na odcinku lędźwiowym.
Najważniejsze to przestrzegać diety - NIEWOLNICZO. Nic mlecznego, nic surowego. Gotowane kartofle i marchew, bardzo miękko ugotowane mięso albo ryby, kleiki z ryżu i siemienia lnianego, kisiele i galaretki. Dużo pić (nawet 3 litry dziennie!) - najlepiej wodę NIEGAZOWANĄ i chude rosołki. Mama dostanie "instrukcję" od lekarza na piśmie, ale w razie wątpliwości zawsze trzeba jeszcze dopytać. Mogą wystąpić bolesne skurcze jelit - pomaga no spa. Da się przeżyć...
Trzymajcie się!

Klara