Znaleziono 1 wynik

Zapewniam Cię, że podjęłaś bardzo dobrą decyzję wioząc Mamę do hospicjum. Kuzynka - no cóż, niech się wypcha

, pewnie próbuje uspokoić swoje sumienie, że za mało Ci pomagała, albo podwyższyć sobie samoocenę ("Ja to dopiero jestem dobra córka, nigdy bym matki do hospicjum nie zawiozła, a ona?!") - trudno, to jej problem, nie Twój.

Zebro, żyjesz już parę lat na świecie, wiesz co to znaczy "dom"... Mama umarła, czy czujesz się teraz u Niej jak w domu? Pewnie nie. A w hospicjum, z Nią - pewnie bardziej... "Chcę do domu" znaczyło NA PEWNO w ustach Mamy: "Chcę być w bezpiecznym miejscu, z kochającymi ludźmi, nie w bezosobowym szpitalu, gdzie nikt mnie nie chce". I to Jej zapewniłaś - odeszła w domu, blisko swoich kochanych. Każdy chyba życzyłby sobie takich warunków przejścia na drugą stronę...

Powtarzam jeszcze raz - bardzo dobrze zrobiłaś. Pielęgnacja chorego w tak ciężkim stanie jak stan Mamy wymaga doświadczenia i w domu byłaby prawie niemożliwa. Wdałoby się zakażenie i Mama odeszłaby w daleko większych cierpieniach... a brat by nie zdążył...

A projekt... Może Główny Project Manager inny cel wyznaczył?