Znalezionych wyników: 21

jesteście kolejną Rodziną , o której czytam i stwierdzam , że się sprawdza.beznadziejna ta bezsilność, ale na 100% jest dla chorego ważna ta troska, miłość, ciepło. bez tego człowiek stwierdza, że jego życie było/jest kompletnie bez sensu.
dużo sił życzę

Przyjmij moje kondolencje Praptaku :cry:

. czytałam Twój wątek, Dziadek był otoczony miłością i opieką, nie każdy tak ma.

maniu, trzymaj się Kochana. czasami paliatywne leczenie znacznie życie wydłuża, każdy przypadek jest indywidualny, a statystyka w raku to średnia , tak jak średnia pensja w Polsce

ciesz się każdym dobrym dniem

pozdrawiam

Gosiu, bardzo mi przykro :cry..:

przyjmij moje kondolencje.

ściskam Cię

Gosiu, tak cholernie mi przykro:((( nie wiem , czy to Cię pocieszy, ale ja już rok temu maiłam takie stany, że mówiłam szeptem, bo byłam tak słaba. lepsze dni mieszały się z beznadziejnymi. ciężko pchać ten wózek, nigdy nie wiemy co będzie jutro.

ściskam Cię, opiekuj się bratową.

Praptaku, myślę, że Dziadziuś chwycił się myśli, że w hospicjum Go wyleczą , tak jak Waszą Babcię. może warto byłoby Go uświadomić,żeby nie przeżył rozczarowania, że w Hospicjum się nie leczy docelowo, tylko łagodzi ból. to samo możecie robić będąc pod opieką hospicjum domowego, a Dziadziuś byłby cały czas z Wami.opieka w hospicjum nie neguję , że jest bardzo dobra (tak jak w naszym), ale chyba w takiej sytuacji najważniejsza jest bliskość rodziny, tym bardziej, że jesteście ze sobą związani. takie wnioski wyciągnęłam czytając Twoje posty.
pozdrawiam i życzę dużo siły.

bardzo dobrze , że to nic poważnego nie było

maniu, jak Kochana u Ciebie z tym kolanem? robiłaś jakieś badania?
pozdrawiam ciepło Ciebie i Synka

Gosiu 33 , zaczęłam czytać Twoj wątek, napisz jak bratowa się czuje. jak z obrzękiem nóg??
pozdrawiam ciepło

Sylwiim, ja nie unikam tematu, córka wie, że wszyscy odejdziemy, włącznie z Nią.jednak nie sądzę,aby miało sens wałkowanie tematu. na każde pytanie z tej ,,dziedziny,, Jej odpowiadam. jednak nie sądzę,aby miało sens wałkowanie tematu, dzieci są w tym wieku b. empatyczne szczególnie w stosunku do mam i w Adzie poczucie zagrożenia mojego życia myślę, że jest. więc i tak ma dzieciństwo nie takie jakie być powinno...

Ja jestem w złej kondycji zdrowotnej, liczę się z tym, że mogę odejść za miesiąc, dwa , nie wiem, nikt nie wie.mam niespełna 5-letnia córkę i miałam długi czas dylemat czy Ją przygotować na swoje odejście czy nie. doszłam do wniosku, że nie , bo po co okradać Ją z czasu który mi pozostał. oczywiście pyta dlaczego Pan Bóg zabrał prababcię, czy tylko starzy ludzie odchodzą, czy Ona też pójdzie do nieba. odpowiadam , że tak, ale to będzie za wieeeele lat. i sprostowuję, że nie ma reguły, że tylko starsze osoby odchodzą, by nie budować fałszywych przekonań.czuję się źle codziennie, często bóle są nie do zniesienia, staram się by Ada widziała jak najmniej moich łez(różnie to wychodzi, bo nie mam osób , które są na kiwnięcie palcem i zajmą się dzieckiem).ale uważam, ze dziecko powinno widzieć jak najmniej cierpienia, a na pewno nie powinno być świadkiem śmierci.

Ja uważam, że dziecko poniżej 6 ego r.ż. nie powinno uczestniczyć w pogrzebie. z prostych przyczyn- nie jest na tyle rozwinięte, aby rozumieć znaczenie słowa ŚMIERĆ. skoro nie rozumie ,,zniknięcia,, danej osoby, to jaki jest sens uczestniczenia w pochówku, narażania go na ogromny stres (trauma uczestniczących w pogrzebie, ludzie często krzyczą,płaczą)?.po co dziecku pokazywać ,, techniczną,, stronę pogrzebu, zakopywanie trumny itd. dla dzieci w tym wieku grób powinien być symbolem pamięci, a nie miejscem , gdzie spoczywa ciało. jestem natomiast za tym, aby dziecko odwiedzało groby bliskich, ale pod warunkiem , że wytłumaczymy mu , że tu może zostawić laurkę, kwiatek dla kochanej osoby,porozmawiać sobie z tym kto odszedł. natomiast bliski ś.p. jest w niebie. na tym etapie rozwoju inne informacje mogą tylko pokaleczyc dziecku psychikę.

co Peti u Was? jak Mama się czuje?
pozdrawiam ciepło

bardzo współczuję:(

Ryczę jak bóbr , jak czytam Twoje posty:(:(:(