Znalezionych wyników: 7

Wyrazy współczucia dla Ciebie i Twoich bliskich.

Wiem, że zachowanie optymizmu jest w naszej sytuacji trudne. Ja z trudem przeżyłam ostanie 3 dni. Dziś ledwo żyję ze zmęczenia i stresu, ale jest ciutkę lepiej, więc i optymizmu jakby więcej

Trzymaj się Wiki |buziaki|

Nie daj upaść na duchu swojemu Tacie, bo bez względu na wygląd i wagę, to zawsze Twój Tata, którego kochasz, i o którego każdy dzień dzielnie toczysz bój :&!!:

Obie wiemy, że to nierówna walka, ale pamiętaj dum spiro-spero, dlatego cieszmy się każdą chwilą spędzoną z naszymi bliskimi.
|luzik|

wiki, cóż, z takim powodem jak wstyd z powodu choroby do tej pory się jeszcze nie spotkałam, ale wierzę na słowo. Widocznie chorzy mniej lub bardziej świadomie uciekają przed wścibskim wzrokiem innych, ale tym samym, odgradzają się od normalnego świata.
Jak ich przekonać, żeby tego nie robili i nie tworzyli ściany ::mur::

o którą potem sami się rozbijają, to pytanie gnębi mnie już od jakiegoś czasu |bezradny|

Napisz koniecznie jak będziesz już wiedziała co postanowiono w sprawie dalszego leczenia. Będę trzymać za Was kciuki.
Pozdrowienia z Mogilan :papap:

Skoro sam Tatko w dobrej kondycji psychicznej, to ten nieproszony gość nie ma wyjścia. Musi przystopować i basta |nerwus|

Spadki nastroju zdarzają się każdemu, to akurat przerabiam regularnie na samej sobie i oczywiście na mojej Halusi.
Niech no tylko przestanie padać i zaświeci :sun:

to zaraz wybierzemy się na malutki spacerek. A jak tam u was w tej materii?

Wiki, jak z poprawą wagi u Taty? Pamiętam, że pisałaś gdzieś, że mocno spadł z wagi w trakcie choroby. Pracujecie nad tym?

Wiki, zanim zachorowała moja Halusia, to wszystko wydawało mi się takie proste i oczywiste. Uważałam, że jeśli komuś pisany jest zły los, to i tak go on nie minie. Jednak ratowanie bliskich za wszelką cenę jest naszym wewnętrznym imperatywem i nawet w obliczu nieuchronnego końca podejmujemy starania i wysiłki, aby jeszcze przez jakiś czas mogli z nami pobyć, żebyśmy mogli nacieszyć się tym wszystkim, na co nie mieliśmy czasu, żebyśmy mogli spróbować poukładać swoje sprawy... Właśnie dlatego decydujemy się na ryzyko jakim jest chemia czy radioterapia. U nas nie było takich dylematów decydować się na chemię czy nie. Nikt za Was nie podejmie tej decyzji, ale nie martw się na zapas, bo przecież lekarze nie zlecają jej ot tak sobie, trzeba im zaufać.
Daj znać jak już będzie coś wiadomo

Wiki, jak konsultacja? Jak czuje się Tato? Jestem z Wami całym sercem :tull: