Znalezionych wyników: 7

W moim przypadku całość zamknęła się kwotą 8500 zł - razem z tą nieszczęsną "stypą". Twoje pytanie Pelagio jest absolutnie na miejscu, bo prędzej czy później będziesz musiała się z tym zmierzyć. Co do samej stypy, ja także miałam kiedyś ironiczny stosunek. Ale moja nieliczna rodzina jest rozsiana po Polsce i świecie i jedynym sensownym wyjściem był obiad w restauracji.I możliwe, ze to była jedna z ostatnich okazji wspólnego spotkania i wspominania mojej Mamy.

Elwirko,
przymij wyrazy współczucia, mocno przytulam, jesteś bardzo dzielna..

elwirko, nikt nie da Ci odpowiedzi, jak długo to będzie trwać. Twoim najważniejszym zadaniem jest sprawić, żeby Mama jak najmniej cierpiała - tzn. zapewnić leki uśmierzające ból. I dać Jej poczucie, że ma obok siebie kochających ludzi. Mów do niej, że ją kochasz , opowiadaj, nawet wtedy kiedy wydaje Ci się, że nie słucha. Zapewniaj Ją, że zrobiła wszystko w swoim życiu, tak jak trzeba i nie musi się o nic martwić. Twoja Mama jest w stanie terminalnym - tak naprawdę nie wiemy co wtedy człowiek czuje i co myśli. To bardzo ciężki czas i będziesz potem do niego wracać rozpamiętując każde słowo i gest.
U mojej Mamy nagłe pogorszenie nastąpiło tydzień przed śmiercią - opisałam to w swoim wątku. Może uda się Wam dostać miejsce w hospicjum - chociaż ja poczułam ulgę, gdy tego miejsca dla mojej Mamy nie było. Uwierz - w człowieku jest bardzo dużo siły i może bardzo dużo znieść. Życzę Ci tej siły i mocno przytulam :tull:

[ Dodano: 2012-05-11, 09:21 ]
elwirko,
do czasu uzyskania miejsca w hospicjum stacjonarnym, koniecznie zarejstrujcie Mamę w hospicjum domowym - będzie miała codzienna opiekę pielęgniarki i lekarza.
pozdrawiam :tull:

elwirka84,
moja Mama była pod opieką hospicjum domowego, skierowanie miała ze szpitala. Codziennie przychodziła pielęgniarka,a co dwa dni lekarka - w ostatnim okresie. W sensie medycznym opieka w hospicjum stacjonarnym jest napewno bardziej skuteczna, natomiast w sensie psychicznym lepsze jest hospicjum domowe. To, że przy Twojej Mamie jest cały czas ktoś bliski jest bardzo ważne. Pozdrawiam i życzę dużo siły :-(

Jestem z Tobą myślami :tull:

Witaj,
podpisuję się pod tym co napisała Grażka. Nawiązując do uwagi poczynionej przez absenteeism - jestem ostatnią osobą, która wzywałaby pogotowie bez konkretnej i ważnej w moim przekonaniu przyczyny. Do Mamy wzywałam pogotowie 2 razy uprzednio wzywając lekarza z opieki całodobowej, który sam kazał następnym razem wzywać pogotowie, a na moją uwagę, że nie chcą przyjeżdżać do pacjenta usłyszałam:"to proszę skłamać". Mówimy o sytuacji ekstremalnej, w środku nocy, kiedy jest się samemu z ciężko chorym i bezradnym człowiekiem, który całym ciałem prosi o ratunek a ja nie mogę go udzielić. Temperatura może mieć różne podłoże - w naszym przypadku to było po protezowaniu zapalenie dróg żółciowych połączone z ciągłymi wymiotami.
Mam nadzieję, że nasze uwagi pomogą Ci w podejmowaniu decyzji - ważnych przede wszystkim dla Twojego Ojca, ale potem także dla Ciebie.
Pozdrawiam i jestem myślami z Wami :/pociesza:/

Witam,
z Mamą coraz gorzej. W czwartek była lekarka z paliatywnej, odniosła również wrażenie, że Mama lepiej wygląda niż poprzednio ( i rzeczywiście tak było) - zostawiła dodatkowe zastrzyki przeciwwymiotne i zalecenia w wypadku ew. puchnięcia nóg . Na noc Mama zażyła całą tabletkę Sevredolu ( do tej pory zażywała tylko połówkę na noc) i miała straszną noc i następny dzień. Przestała cokolwiek jeść - pije tylko lemoniadę z wody, cytryny i odrobiny cukru na przemian z wodą mineralną - ale są to mninimalne ilości. Jest bardzo słaba, prawie cały czas śpi. Rano miała ciśnienie 77/53 . O tym, żeby zażyła jakieś leki nie ma mowy. Pozostaje tylko plaster. Przed nami jeszcze prawie 3 dni - lekarka będzie we wtorek. W chwilach lepszego kontaktu zaczyna mówić o umieszczeniu w hospicjum - a ja nie wiem co mam jej powiedzieć. Tak się boję, że to mogą być ostatnie dni. Bardzo pragnie odejść i myślę, że wszystko ku temu zmierza. :cry: