Znalezionych wyników: 6

Marcin J, na Nasze życie składają się cegiełki zarówno tych pięknych, jak i bardzo bolesnych emocji. Naszą psychikę i emocjonalne doświadczenie budują wzruszenia, chwile szczęścia, czułości, serdecznosci, ale też pustki i rozpaczy. Zdobycze, ale i niepowetowane straty. Każda z tych cegiełek jest w chwili swego powstania bardzo przejmująca i dosadna - zarówno w tym pozytywnym jak i negatywnym znaczeniu. Potem taka cegiełka staje się składową Nas samych, przychodzą następne cegiełki i rośnie mur naszej osobowości. Nowe emocje powoli przykrywają te starsze, które nieco blakną, ale nigdy nie znikają. Ich krawędzie stają się mniej ostre, mniej bolą, ale w dalszym ciągu wywołują wzruszenie...

Te wszystkie wydarzenia są potrzebne - zarówno te złe jak i te dobre. Budują Nas samych, Naszą osobowość, jak trójwymiarowa drukarka "piszą" Naszą duszę. Przy czym tak to jest urządzone, że za każdym wydarzeniem, choćby najbardziej dramatycznym i traumatycznym, idzie jakaś nauka dla Naszej duszy: możliwość wyciągnięcia wniosków i wzbogacenia własnej samoświadomości oraz zrozumienia otaczającego Nas świata. Tego co ważne, mechanizmu świata i miejsca człowieka w nim oraz kolei jego losu.

Będzie dobrze, Marcinie, chociaż teraz jest strasznie. Potrzebny jest czas. Bardzo dużo czasu.
A Teść będzie z Wami zawsze, jeżeli tylko będziecie o Nim pamiętać i ciepło myśleć.

Pozdrawiam serdecznie Ciebie i całą Twoją Rodzinę

Marcin J pisał wcześniej, że Teść nie chce korzystać z kaczki.

Dla niektórych chorych bardzo problematyczne jest przejście na pampersa czy nawet kaczkę. Tacy chorzy uważają, że dopóki mogą chodzić do toalety, to jeszcze nie jest tak źle, ale gdy się zgodzą na założenie pampersa, to już dramat. Taka bariera psychologiczna.

Dlatego należy sugerować Teściowi założenie pampersa, ale delikatnie i bez przymusu - tłumacząc, że to dla Jego wygody.

Czy obrzęk prącia się utrzymuje?

Marcin J, poproś może lekarza z HD o skupienie się nad zabezpieczeniem bólowym (mam na myśli ból prącia) i próbę zwalczenia jego obrzęku.

To musi strasznie boleć i dodatkowo niewykluczone, że zmusza Teścia do częstych wizyt w toalecie.

Pozdrawiam Was wszystkich serdecznie i życzę dużo siły, odwagi i cierpliwości.

Wiesz, zważywszy na fakt, że jest to rak płuca, który - oprócz tego, że daje przerzuty - sam rośnie w swoim środowisku pierwotnym, czyli w płucach, mogą pojawić/nasilić się duszności. Wtedy morfina będzie najlepszym wyjściem, ponieważ prócz tego, że gasi ból i strach, to jeszcze dodatkowo sprawia, że nie odczuwa się duszności.

Dlatego, gdy pojawią się silne duszności i bóle, albo/i silne lęki, nie ma co czekać, tylko wprowadzić morfinę.

Pozdrawiam bardzo serdecznie.

Marcin J, przerzuty w kościach są dramatycznie bolesne. Trzeba cały czas obserwować Teścia, czy Go nie boli, bo może nie chcieć lub nie być w stanie się poskarżyć.

O wszystkich, nawet najmniejszych objawach i zmianach w zachowaniu trzeba informować pielęgniarkę i lekarza z hospicjum.
Pozdrawiam Was serdecznie i życzę dużo siły.