Znaleziono 1 wynik

W sobote bedzie miesiac odkad Tata odszedl... dopiero teraz zaczynam odczuwac prawdziwa pustke i ogromna tesknote, ktorej nawet nie umiem opisac. Wczesniej dzialalam jakby automatycznie...organizacja pogrzebu, zamkniecie spraw po Tacie odwracaly uwage...bylo przy mnie jak i przy Mamie wiele zyczliwych osob, ktore nie pozwolily nam sie zalamac...ale teraz nastala taka dziwna cisza...dociera do mnie ta pustka, rzeczy Taty, zdjecia, gdy na nie patrze to tak bardzo boli:( Rozmawiam z Tata codziennie, czuje jakby byl tuz obok. Snil mi sie kilka razy, ostatnio snilam ze byl calkiem zdrowy, usmiechniety, rana na policzku byla zagojona...tak bardzo sie cieszylam i tulilam sie do niego z calych sil, nie chcialam go puscic. Nie chcialam sie budzic taki byl piekny ten sen. Wiem ze Tato kochal mnie, bo jak sie juz po jego smierci okazalo, zrobil cos aby mnie ochronic...
Lapie sie czesto na tym, ze jak gdzies jestem, cos widze to mowie sobie ze Tacie by sie to bardzo podobalo, ze chcialabym z nim o tym pogadac, zapytac o zdanie, pokazac cos...To juz nie to samo bez niego, jakby ktos mi kawalek serca wyrwal:( dom taki pusty, cichy, on wprowadzal do naszego zycia tyle radosci, zawsze usmiechniety, nigdy nie narzekal, wspieral. Tak bardzo go brakuje:(