Znalezionych wyników: 5

Czkaweczko

rozmawiałam z naszą kochaną rehabilitantką - w tym przypaku ma to być delikatne masowanie, które bardziej rozprężają i działają uspokojająco niż masować intensywnie, bo wiadomo, że niektóre masaże lecznicze to bolą strasznie.

Wasz rehabilitant napewno zdaje sobie sprawę jaki masaż można zastosować, napomknij mu o tej metodzie czaszkowo-krzyżowej - to właśnie metoda rozlużniająca i kojąca.

A mnie zawsze śnieg zaoknem przypomina dzieciństwo...niestety u nas wyjątkowo niż w całej ojczyźnie sniegu brak :fucc:

Oj pamiętam te odmrożone na sankach nosy...i suszenie się u babci z nogami na piecu kaflowym..

Później babcia przynosiła nam bułki z masłem i cieniutko pokrojonym czosnkiem..oj jak to wtedy smakowało..

Cudne wspomnienia..i dlatego uwielbiam śnieg i mróz...nawet jak trzeba odśnieżać..ale można się przy tym nieźle bawić..ubiegły rok to mieliśmy niesamowity...fakt.."zabawy" było co niemiara :lol:

Marta jesteś bardzo dobrym człowiekiem!!!

Martusia dziś jest nowy dzień...mam nadzieję, że lepszy dzień.

Ściskam Cię z całego serca.

Kochani ja muszę się też wygadać, jeśli pozwolocie, ale troszkę inaczej.

Od dłuższego czasu żyjemy tak jakby na kredyt, zastanawiam się ile jeszcze nam zostało razem, czy możemy planować wakacje, bal córki na koniec szóstej klasy itp.
Każda rozmowa na temat przyszłości zapala mi w głowie czerwoną lampkę..czy aby na pewno planować.

I wiecie co? Mam tej czewonej lampki dość. Wyłączam ją z prądu, z jakiegokolwiek zasilania.

Jesteśmy szczęśliwi, mamy cudowne wspólne życie z naszymi najbliższymi. Nawet jeśli choroba codziennie przypomina nam o sobie, to każdy dzień jest cudowny.

Planujemy jak będzie w tym roku wyglądała choinka, trzeba pomyśleć o prezentach , trzeba pomyśleć o wymianie samochodu w przyszłym roku, no i w końcu wybieramy gimnazjum.

Nie chcę czarnych myśli, mimo że jesień i pora melancholijna, ja wierzę że zima będzie cudownie biało-słoneczna, a po niej będzie piękna wiosna.

Nie potrafię i nawet nie mam śmiałości poczuć co czują osoby po utracie najbliższej.
Takich uczuć nie można sobie wyobrazić, współczuję z całego serca.

Jutro jest jutro...pojutrze i następne dnia. Nawet jeśli tego pojutrza miałoby dla nas nie być, lub pojutrze przyniesie następną złą wiadomość. To jednak życie razem jest piękne. Każda minuta, godzina jest piękna. Nie mogę tego piękna brudzić swoimi złymi myślami/ bo wtedy to piękno szarzeje.

Przepraszam, że tak długo, ale miałam taką potrzebę walki sama z sobą.