Znaleziono 1 wynik

karolinka.k, to co napisały dziewczyny to święta racja. Wiem, że cię to wszystko boli i wiem jak to boli, bo 23 września odszedł mój tatuś. Wchodziłam do niego do pokoju, witałam się, a potem w pokoju obok ryczałam. Ale się uspokajałam i szłam do niego znowu. On bardzo by się martwił, gdyby mnie widział wciąż płaczącą. Bałby się, że sobie nie poradzimy, gdy go zabraknie, więc byłam silna. I Ty też potrafisz. Wierzę w Ciebie. Jeśli nie dajesz rady bez środków farmakologicznych poproś lekarza o przepisanie ich. I do dzieła. Masz bardzo ważną rolę do odegrania. Mama Cię potrzebuje, a Ty potrzebujesz jej. To jest wasz czas. I trzeba go wykorzystać jak najlepiej. Pozdrawiam Cię ciepło i trzymam kciuki za Was!