Znalezionych wyników: 19

Wrócić pewnie można, ale wówczas dawka rozłoży się w czasie i nie przyniosą zamierzonego skutku.
A do tej Warszawy dojeżdżalibyście codziennie z Radomia?

Ale macie skierowanie?

Może nie tyle pogodzić, co starać się przyjąć to do wiadomości - inaczej będzie tylko gorzej.
Nie pogodzisz się z tym nigdy, ale stanąć z tym twarzą w twarz musisz.

Witamin bym nie podawała - one działają wspomagająco na cały organizm, więc także na nowotwór. Tabletki z buraka, odpoczynek, racjonalne odżywianie (byle nie na siłę i to co mama lubi i na co ma ochotę) - jak najbardziej.
Vilcacora - wiesz, jakie jest zdanie forum na temat takich cudów, natomiast jeśli lekarz nie będzie widział żadnych przeciwwskazań i możliwych interakcji, to nikt nie zabroni. Pamiętaj tylko, że vilcacora, jak każdy preparat ziołowy, nie działa od razu a po tygodniach - miesiącach.

Konsultacja z innym onkologiem nigdy nie jest zła, ale faktycznie kiepskie wyniki morfologii mogą być przeciwwskazaniem do szybkiego podania kolejnego cyklu chemii.

Trochę nie rozumiem - skoro stwierdzono progresję, to na co macie czekać te 6 tygodni, na jeszcze większą progresję?
Dlaczego od razu nie wdrożono chemii II linii? Są jakieś przeciwwskazania np. dotyczące morfologii? Jak neutrofile?

No to akurat oba wątki o tym właśnie są

Praktycznie każdy nowotwór nabiera w końcu chemiooporności - szybciej czy wolniej, ale w końcu chemia przestaje na niego działać.
U mojej babci, jak i u Taty zajany stosowano chemię II linii po uprzedniej progresji po chemii I linii. U mojej babci nie trwało to długo, po miesiącu od wykrycia przerzutów do wątroby skończyło się na jednym cyklu CAV. U Taty zajany stosowany był topotecan.

Chciałabym jeszcze podkreślić, że nie jest tak, iż chemia I linii "nic nie dała" - sama pisałaś, że lekarz mówił Wam o zmniejszającym się guzie. U mojej babci i Taty zajany chemia I linii również dała na początku regresję lub stabilizację zmian.

Ciężko znaleźć przypadek podobny do Waszego. Ale ponieważ jak na razie leczenie i przebieg choroby są typowe dla DRP, mogę Ci polecić dwa wątki traktujące właśnie o tym: mój własny, wątek zajany.
O DRP jest całkiem sporo wątków na forum.

Jeśli Neupogen pomaga, to w porządku.
Dajcie znać co zadecyduje onkolog.

Ciężko to badanie porównać do poprzednich, bo ostatnie TK miało miejsce bodajże w listopadzie 2010, PET był w grudniu 2010, potem tylko RTG.
W TK z listopada guz miał wymiary 44 x 44 mm, teraz powiększył się do 62 x 40 x 66 mm, co i tak nie jest pewnym wymiarem z powodu obszaru niedodmy. Z dużym prawdopodobieństwem nacieka aortę.

Tak więc progresja. Nowotwór powoli nabywał pewnie chemiooporność. Nie widzę osobiście sensu podawania VI cyklu PE, raczej zastanowiłabym się na chemią II linii.
Jak morfologia?

Topotekan przenika barierę krew - mózg, dlatego może zapobiegać rozsiewowi nowotworu do mózgu.
O hipertermii w raku płuca nie słyszałam.

Jeśli leczenie jest prowadzone torem właściwym dla DRP (a na to wygląda), to niestety w pewnym momencie pozostaje czekanie - w domyśle: na progresję, bo w końcu ona następuje. Po jakim czasie, tego nie wiadomo, jednak statystyki wskazują na kilka miesięcy, dodatkowo u Was zmiany są rozległe.. (vide: post DSS)

Regresję na razie sobie domniemujemy, jak rak zareagował na chemię mogą potwierdzić jedynie badania obrazowe.
Ale w zasadzie wygląda to tak, jak napisałaś - chemia, PCI (naświetlania głowy) i czekanie co się wydarzy.

Wygląda na to, że leczenie jest prowadzone torem właściwym dla DRP - schemat PE do VI cykli, następnie profilaktyczne naświetlanie mózgowia.
W schemacie PE zawarta jest cisplatyna, a ponieważ pochodne platyny są stosowane zarówno w DRP jak i NDRP, to zapewne i na NDRP cytostatyk wywiera jakieś działanie.

Skoro jest regresja (bo chyba to należy rozumieć jako 'dobrą reakcję na chemię') to bardzo dobrze.

Sama napisałaś, że jest to rak w stadium rozsiewu. DRP (drobnokomórkowy rak płuc) dobrze reaguje na chemię i zwykle jest tak, że po chemioterapii I linii występuje znaczna regresja zmian, wszystko wygląda nieźle. Niestety tak szybko jak występuje reakcja na chemię, tak samo szybko wykształca się chemiooporność i rak uderza ponownie. Dlatego przeżycia w DRP ED (postać rozległa) nie sięgają, jak pisał billyb, ponad dwóch lat. Choć to oczywiście tylko statystyka.
A u Was występuje jeszcze rak niedrobnokomórkowy, który chemii poddaje się gorzej niż DRP.