Znalezionych wyników: 2

Sama nie wiem czy geny w niektorych chorobach sa takie wazne...

Moja babcia (mama mamy) zmarla w maju bierzacego roku w wieku 102 lat!!!!! Faktem jest, ze babcia nigdy nie palila. Przezywal moja mame o 5 miesiecy.

Gdy moj tata w latach 60 studiowal chemie on i wielu innych kolegow i kolezanek ze studiow bylo zachwyconych postepem jaka dokonywala sie w dziedzinie farmakologii i medycyny. Naprawde wtedy wierzono, ze pod koniec XX w. wszystkie choroby beda uleczalne, a te nieuleczolne stana sie chorobami przewleklymi.

W przypadku wielu schorzen tak sie stalo: Dzis chorzy na cukrzyce moga przez cale zycie normalnie funkcjonowac o ile sa pod dobra opieka. Chorzy na serce moga zyc z bypassami. Nawet AIDS (choroba , ktorej tak strasznie balam sie bedac nastolatka) nie jest juz wyrokiem.

Niestety w przypadku raka ludzkosc przegrywa z nim walke. Mimo ogromnych nakladow, profilaktyki niektore odmiany raka sa nadal nieuleczalne i lekarze tylko rozkladaja rece. Nie sadze, ze w najblizszej przyszlosci cos sie zmieni.
Bylam w szoku jak malo wspolczesna medycyna miala do zaoferowania mojej mamie,gdy wykryto u niej raka pluc. Praktycznie od razu dostala wyrok smierci w zawieszeniu, a leczenia mialo tylko i wylacznie na celu przedluzenie jej zycia. Bylam wsciekla i zarazem bezradna, ze cos takiego ma miesjce w XXI w.

Panie Andrzeju moja mama rzucila palenie w 1992 r. a i tak zmarla na raka pluc i to po niespelna 5 miesiacach walki. Tylko ze mama nie miala absolutnie zadnego problemu pozegnania sie z nalogiem. Po prostu pewnego dnia przeslata palic i nigdy ja juz do tego nie ciagnelo. Raczej sama dziwila sie, ze mogla kopcic przez 25 lat swojego zycia. Niestety zaplacila za to cene przedwczesnej smierci.