Znalezionych wyników: 6

Dziękuje za odpowiedź. Lekarz stwierdził, że jestem niezwykłym przypadkiem, bo wychodzą mi "ciekawe wyniki badań histopatologicznych". Niby wszystko jest ok, znamię łagodne, ale zagadką pozostaje ten naciek zapalny pod znamieniem. Nie podrażniłam znamienia, nie skaleczyłam w żaden sposób, pieprzyk nie swędział, ani nie bolał, tylko nagle się uwypuklił i robiły się na nim co jakiś czas ledwie widoczne strupki, jakby ktoś nakłuł znamię cieniutką igłą. Jedynie 5 lat temu upadłam i znamię było lekko zdarte, ale nic się z nim nie działo. Mój chirurg uważa, że znamiona brzeżne są groźne i powinny być usuwane, ja mam ich sporo, gdyż na 13 usuniętych dotąd pieprzyków już 4 to zmiany typu brzeżnego, co ciekawe tego typu znamiona pojawiają się w dzieciństwie lub w okresie pokwitania, a wraz z wiekiem tendencja do ich powstawania maleje u mnie sytuacja jest odwrotna. Co do nacieku zapalnego, podobno występuje on często w przypadku czerniaka, stąd moje obawy. Ale może tak nie jest, jestem laikiem w tych sprawach i proszę o rozwianie moich wątpliwości. Zastanawiam się, też, czy postępuje właściwie usuwając znamiona, które mnie niepokoją, z przyczyn profilaktycznych lub narażone są na podrażnienia. Może jednak nie powinnam ich ruszać? Może wycinanie chirurgiczne jednak niesie ze sobą ryzyko transformacji nowotworowej wycinanych znamion? Dochodzi jeszcze do tego niepokój o postawienie prze patomorfologa właściwej diagnozy. Pytałam mojego chirurga dlaczego zdarzają się błędy w diagnozach i dowiedziałam się, że materiał biopsyjny wyciętych znamion w Polsce, nie jest poddawany każdorazowo badaniom immunochistochemicznym, gdyż patomorfolodzy nie otrzymują za to pieniędzy, a odczynniki są drogie. Robi się to tylko wtedy, gdy lekarz na skierowaniu napisze podejrzenie czerniaka lub doświadczony patomorfolog rozpozna atypie w budowie melanocytów. Badania immunochistochemiczne ułatwiłyby pracę patomorfologom i zmniejszyły ryzyko pomyłek. Podstawowe badanie immunochistochemiczne, aby stwierdzić, czy mamy do czynienia z czerniakiem, czy też nie, to koszt ok. 80 zł, natomiast określenie stopnia zaawansowania choroby, typu czerniaka i głębokości nacieku, to już cena rzędu 300 zł. Czy to normalna procedura? Czy tak jest też na zachodzie? Może jestem naiwna i myślałam, że tego typu badania są zawsze wykonywane?
Dziękuje za przeniesienie mojego postu do wątku o zespole znamion atypowych i przepraszam za zamieszanie.

Witam
Trzy tygodnie temu usunęłam 3mm znamię z kolana, które nagle się uwypukliło. Na pieprzyku czasami pojawiały się ledwie widoczne strupki. Czy powinnam martwić się tym wynikiem?

Neavus pigmentosus marginalis-excisio completa. Pod znamieniem ogniskowy, obfity przewlekły, naciek zapalny.

Skąd ten naciek? Czy to oznacza coś złego? Czy też układ odpornościowy próbował zwalczyć znamię(melanocyty)?

Witaj Saraa5
Podobno w tym zespole znamiona pojawiają się od wczesnego dzieciństwa, a u mnie jak pisałam dopiero od 24 r.ż. Pierwszy raz usłyszałam o czerniaku, gdy miałam 25 lat, to zabawne, ale pamiętam, ze wtedy obejrzałam swoje ciało i stwierdziłam, że nie mam dużo znamion więc nie zaliczam się do grup ryzyka, a dziś mam ponad 100 pieprzyków i wciąż ich przybywa. Pierwszy raz byłam u dermatologa, gdy miałam 26 lat i to tylko z powodu jednego znamienia, zresztą dwa lata temu usuniętego i nie zwracałabym uwagi na pieprzyki, gdyby nie moja teściowa, która któregoś dnia od tak po prostu obejrzała mnie i skwitowała, że mam strasznie dużo pieprzyków. Od tamtej pory zaczęłam baczniej przyglądać się swojej skórze, czytać o czerniaku i kontrolować. Też czytałam, że:
"u osob u ktorych badanie histopatologiczne potwierdzilo atypowosci znamion i jednoczenie wystapil czerniak w najblizszej rodzinie, w lini prostej (rodzice, dziadkowie, dzieci) prawdopodobienstwo wystapienia czerniaka,w blizszej lub dalszej przyszlosci, wynosi , niestety, 100%" Zmroziło mnie, ale póki, co nie mam w badaniach histopatologicznych potwierdzonych cech atypii znamion i nikt w rodzinie nie chorował, więc jest zawsze jakaś szansa, że choroba nie wystąpi, aczkolwiek wiem, że już sama duża ilość znamion zwiększa ryzyko, ale cóż mam zrobić, nie wymienię skóry. Moja dermatolog powiedziała, że dziś wszyscy mają znamiona i każdy potencjalnie może zachorować, ale przecież nie musi. Zastanawiam się czy naukowcy prowadzą badania nad przyczyna powstawania pieprzyków i sposobach ich np: farmakologicznego leczenia? Byłoby super, gdyby można było wziąć np. szczepionkę lub tabletki i znamiona przestałyby się pojawiać lub nawet znikać, albo pozostać niezmienione na całe życie, ale to tylko science fiction. Zastanawiam się dlaczego u niektórych osób układ immunologiczny zwalcza pieprzyki wytwarzając przeciwciała zwalczające melanocyty, mówi się wtedy np: o znamionach typu Halo, czy nie można by na tej podstawie opracować leku na znamiona?Może coś na ten temat wiedziała by Biofanka?

Saraa 5 natknęłam się kiedyś przez przypadek na stronę, gdzie pisze, że w USA są prowadzone badania nad leczeniem zespołu znamion dysplastycznych, podaję Ci linka:
http://clinicaltrials.gov/ct/show/NCT00346502

Ale nigdzie nie ma więcej informacji jak wypadły badania, czy lek jest skuteczny itp. Może Ty natkniesz się na jakieś nowe wiadomości lub po prostu spytasz o to lekarza w USA.

Twoje dzieci muszą być pod stałą kontrolą dermatologiczną. Daj znać, czy dermatolog potwierdził rozpoznanie u córki i syna?

Pozdrawiam

Biofanka

Dziękuję jeszcze raz za informacje. Faktycznie ostatnio podłamałam się z powodu diagnozy onkologa, no i ten wysyp nowych znamion. Ale masz rację nie ma sensu zatruwać sobie życia zastanawiając się nad tym, czy zachoruje, czy też nie

Głupota i zmarnowany czas
Dzięki wielkie

Biofanka
Dziękuje Ci bardzo za odpowiedź, trochę mnie uspokoiłaś. Jeśli chodzi o kryteria rozpoznania DNS wg Newtona, to spełniam dwa:
1.ponad 100znamion o średnicy przekraczającej 2mm
2. przynajmniej jednego znamienia na pośladkach lub 2 znamion na grzbietach stóp
Mam też niestety jasną karnację i uległam poparzeniu w wieku 23 lat. Niestety wciąż pojawiają mi się nowe znamiona i to w miejscach nietypowych takich jak:pośladki, grzbiety stóp i rąk, palce, piersi, płatek ucha, a nawet miejsce intymne. Czy można sprawdzić, że jestem posiadaczką mutacji genetycznej?
Rozumiem, że można nie mieć mutacji i mimo wszystko mieć ten zespół?

Pozdrawiam

Witam
Mam 32 lata i w grudniu zeszłego roku po wykonaniu wideodermatoskopii, onkolog postawił mi diagnozę zespołu znamion atypowych.
Lekarz nawet żartował, że na podstawie znamion jakie mam na ciele można by stworzyć atlas dermatoskopii.
Mój przypadek jest dziwny, bowiem nikt w mojej rodzinie i w poprzednich pokoleniach nie chorował na czerniaka i nie miał dużej ilości znamion.
Mój brat posiada aż 4 pieprzyki, tato 10, a mama ma głównie włókniaki miękkie, brodawki starcze i plamy soczewicowate.
Znamiona zaczęły pojawiać się u mnie od 24 roku życia, wcześniej miałam tylko 4, w tym 2 od wczesnego dzieciństwa, a teraz mam ponad 100 pieprzyków na całym ciele.
Niestety wciąż pojawiają mi się nowe zmiany, najpierw są to jasne lekko widoczne plamki, które z czasem ciemnieją i stają się widoczne.
Nie ukrywam, że to mnie załamuje, wręcz przeraża. Zupełnie nie mam nad tym kontroli, unikam słońca, nie opalam się, a znamion wciąż przybywa. Dlaczego tak się dzieje?
Zastanawia mnie fakt, dlaczego żaden dermatolog nie postawił mi takiego rozpoznania?

Badam znamiona od 5 lat, odwiedziłam wielu dermatologów, a diagnozę postawił mi dopiero onkolog.
Na wyniku z wideodermatoskopii mam napisane, że lekarz stwierdza liczną atypię zmian.
Jak dotąd usunęłam 12 pieprzyków, część ze wskazań lekarskich, część profilaktycznie, wszystkie wyniki ok, nie stwierdzono cech dysplazji. Czy to dobrze?
Czy to możliwe, że jednak nie mam zespołu znamion atypowych?
Onkolog najpierw wyznaczył mi kontrolne wizyty co 6 miesięcy.
Gdy okazało się, że po 6 miesiącach znamiona nie zmieniły się, a wyniki histopatologiczne nie wykazały cech dysplazji, mam zgłaszać się co roku.
Gdy zadałam onkologowi pytanie, czy wszystkie znamiona jakie posiadam są atypowe, lekarz stwierdził, że tylko kilka.
Więc już sama nie wiem, czy ta diagnoza jest poprawna, wiec skoro tylko kilka znamion jest atypowych, to chyba nie pasuje stwierdzenie liczna atypia?

Mam jeszcze jeden dylemat, chciałabym zostać mamą, nie mam jeszcze dzieci i pragnę w najbliższym czasie zajść w ciążę, ale bardzo się boję, bo słyszałam, że zmiany hormonalne u kobiet w okresie ciąży i połogu mogą przyczynić się do transformacji nowotworowej znamion? Czy to prawda?
Lekarz onkolog nic o tym nie wspominał i pozwolił mi zajść w ciąże, co więcej powiedział, że w czasie ciąży nie muszę zgłaszać się na kontrole, a dopiero po rozwiązaniu.
Nie wiem, co o tym myśleć?
Proszę doradźcie, co mam robić, jakie jest ryzyko czerniaka w moim przypadku?
Może któraś z forumowiczek ma dużą ilość znamion i była w ciąży lub znacie osobę, która miał taki problem jak ja i urodziła szczęśliwie dzieci?