Znaleziono 1 wynik

Musi być wprowadzony benchmark dla ośrodków leczenia i tworzenie centrów onkologicznych, do których pójdą pieniądze.
Oszukuje się ludzi, że obecny poziom składki jest możliwy do utrzymania. Nie jest. To zupełnie niemożliwe. Tak samo jak niemożliwe jest utrzymanie systemu zdrowia bez dopłat rozszerzających ofertę indywidualną, bez względu na to, jak głośno wrzeszczy Piecha.
Schody dopiero się zaczynają. W ośrodkach badawczych pojawiają się leki, kosztujące nawet sto tysięcy euro miesięcznie za kurację celową. Leki te osiągają na razie skuteczność tradycyjnych cytostatyków, ale postęp jest szybki. Nawet te 7-8 z ponad dwustu sklasyfikowanych rodzajów raka, które zdają się już kontrolować, stanie się tematem w momencie, kiedy ich skuteczność będzie dalej rosła. Chociaż ich ceny spadną, mogą się zatrzymać na poziomie Avastiny, a to będzie oznaczać koszt kuracji rzędu 35 tysięcy euro za jednego pacjenta.
Prawdziwym problemem jest jednak to, że wszystkie te leki zmierzają w kierunku przekształcenia raka z choroby śmiertelnej w chorobę chroniczną. Tak stało się już z AIDS. Z rakiem będzie w najlepszym wypadku podobnie, choć rzecz jest utrudniona przez wymienioną typologie raka z jego ponad 200 odmianami.

Do tego dochodzi koszt diagnostyki. W fazie prototypów są nowe modele CT, które dają rozdzielczość na poziomie poniżej milimetra i operują kolorem. Problemem będą ich gigantyczne koszty. Jeden taki skan spiralny całego ludzkiego ciała produkuje dane na poziomie paru terabajtów. Tego nie da się wgrać na żadną dyskietkę, nawet nie na nowe dyskietki blue-ray. Jedna sesja ma pojemność całego dysku twardego. Postęp technologiczny nie będzie w stanie zrelatywizować tych kosztów całkiem. Eksperci mówią jednym głosem, że te nowe technologie będą z całą pewnością wiele droższe.

Tymczasem społeczeństwo utrzymuje się w iluzji, że jak Kowalski poświęci samochód, to pokona chorobę. Większość Polaków jest po prostu za biedna, by stawić takim kosztom czoła. Jedynym ratunkiem jest zwiększenie składek przy jednoczesnej reformie systemu. Inaczej garstka bogatych będzie się leczyć po prostu za granicą. Będą się nimi tam opiekować najlepsi polscy lekarze, którzy wyjechali z Polski nieco wcześniej.