Znalezionych wyników: 63

Tatuś jest już z nami, przewieziono Go ze szpitala do kaplicy. We wtorek o godz. 11 pożegnamy Go na zawsze (okrutne stwierdzenie). W poniedziałek skończyłby 72 lata...

Chciałam Wam Wszystkim bardzo podziękować, w imieniu swoim i całej mojej Rodziny, za opiekę jaką nas otoczyliście w tych trudnych chwilach i współczucie jakie nam okazaliście. Bardzo Wam dziękuję.

Ból nieludzki, rwie ciało i umysł, choć łzy powolutku wysychają długo przyjdzie zmagać się z pustką, którą Tatku zostawiłeś po sobie. Byłeś Przyjcielem i Tatusiem w jednej osobie, takie straty są wyjątkowo bolesne. Tak bardzo chciałeś w tym roku pracować na działce, przecież wiosna .... "trzeba pomóc naturze"- tak mówiłeś. Dziś kupiłam Ci piękną działeczkę, pod klonem, przy alejce wyłożonej granitem. A z tyłu niedaleko, jest piękny las, obok kwitnie sad owocowy a drzewa pachną majowo, jest tak uroczo. Będziesz mógł chodzić na swoje ulubione spacery, i w końcu będziesz oddychał pełną piersią, tak spokojnie i powolutku jak lubiłeś. Ja codziennie będę przychodziła i opowiadała o swoich problemach ze złośliwą urzędniczką, że jak zwykle telefonu nie zapłaciłam na czas, że opony trzeba zmienić na letnie, że jest mi trudno być samej a TY powiesz wszystko będzie dobrze zaufaj swojemu sercu ... wiem, że to wszystko nie będzie już takie same, ale będziesz mnie słyszał w tłumie głosów ... bo zawsze mnie kochałeś i nigdy nie przestaniesz ...

dla mojego najkochańszego TATUSIA ....

... Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy ....

Telefon milczy, Tata już nie zadzwoni, nie zapyta czy sobie radzę...

Dziś o 9,55 odszedł mój kochany przyjaciel, mój TATUŚ ......

Dziękuję Wam bardzo za wszystko. Dostałam informacje od braci, że stan ojca bardzo się pogorszył i lekarze proszą abyśmy wszyscy (rodzina) przyjechali się pożegnać. Tatuś już nie cierpi, nie ma świadomości, oddycha jeszcze sam ale ma zamknięte oczy i nie reaguje na nic.

Jutro jadą do Taty moi dwaj bracia, ja zostaję z Mamą.Mam nadzieję, że będzie dobrze. Tatuś już do mnie nie dzwoni, ciągle śpi. Ma bardzo spuchniętą szyję i lewą stronę twarzy. Tak tęsknię do rozmów z nim :cry:

Bardzo Wam dziękuję.

Tak to prawda, to mój Tata, zawsze nim był i będzie. Nie mogę się pogodzić z tym, jak szybko to wszystko sie dzieje nikt mi nic nie mówił, nie uprzedził - czuję się oszukana i do tego, poprostu, bezsilna!!!

PIXI, bardzo Ci dziękuję w tej chwili już nie myślę co dalej z pracą, życie sie kończy a ja się wypalam po woli. Dziś zrozumiałam, że śmierć jest już blisko. To już nie mój Tatuś, to schorowane ciało, które powolutku traci świadomość. Z Tatą jest utrudniony kontakt, bełkocze, ma "rzucawkę" prawej dłoni, spuchnięte lewe oko, bardzo ciężko oddycha. Udało się zrobić TK ale wynik jutro, u lekarza prowadzącego.
Wiem, że Tata jest na bardzo mocnych środkach uspakajających, jeszcze w duchu łudzę się, że ten stan to działanie leków uspakających ale nie .... zobaczyłam pismo Taty(chciał rozwiązać krzyżówkę) to były zygzaczki, nawet nie literki.
Jutro rozmowa z lekarzem i dalsze decyzje.
Jest mi cholera!!! - bardzo cężko, jeszcze w niedzielę żartowaliśmy i było dużo śmiechu a dziś już Go prawie nie ma - dlaczego? Zimno, smutno i chce się wyć!!!!!!!!!

Od rana znów jest nie najlepiej, świszczący oddech, bełkotliwa mowa, kaszel.
O 9 ma być TK, mam nadzieję że będzie zrobiona, że nie będzie przeciwskazań.
Za chwilę wyjeżdzam, mam prośbę może ktoś mi podpowie czy należy mi się jakiś urlop opiekuńczy(?), zwolnienie(?). Niedługo skończy się urlop wypoczynkowy i nie bardzo wiem co dalej. Mama nie do końca może się wpełni opiekować Ojcem, ma grupę inwalidzką I, porusza się przy pomoc kul ( nie zawsze), Sama nie da sobie rady z opieką nad Tatą, co zrobić?
Odezwę się wieczorkiem.

DSS,
nie zauważyłam takich zmian ale przyznam szczerze, ze niepodoba mi się mowa. Tata zaczął jakby bełkotać. mam nadzieję że nie chodzi tu o jakieś zmiany neurologiczne.
Dziś przeżyłam traumę ... mój Tata zaczął się dusić podczas jazdy do szpitala. Do tej pory nie mogę się pozbierać, kosztowało mnie to masę zdrowia. Do szpitala mamy około 100km czyli ca 1h jazdy, najdłuższa godzina w moim życiu. Kiedy Tata zaczął się dusić wpadłam w panikę, dobrze że był ze mną młodszy brat. Zaczeliśmy Tatę układać w samochodzie tak aby mógł oddychać ale to w ogóle nie pomagało. Dopiero masaż klatki piersiowej, pleców, rozcieranie rąk spowdowały, że Tata zaczął łapać oddech. Po przyjeździe do szpitala, niestety przy pomocy wózka Tata dotarł na oddział, tam go podłączono do tlenu, podano mu antybiotyk, prawdopodobnie infekcja. TK została przełożona na jutro, ponieważ Tata nie był wstanie położyć się na plecach, bo natychmiast dostawał duszności.
Parę minut temu rozmawiałam z Tatą przez telefon, zjadł kolację (pierwszy dziś posiłek), powolutku oddycha, zadyszka nieco ustąpiła, już siada na łóżku sam a nawet kładzie się na plecach. Może faktycznie to jest infekcja. Zastanawiam się tylko, w którym momencie popełniliśmy błąd. Tata nie miał temperatury, standardowa temperatura u niego to 35,5 do 36,2 i tak było - nic nie wskazywało na infekcję. W ciągu miesiąca - objawy chorobowe trwają już od 1,5 miesiąca - odwiedziliśmy panią pulmonolog i lekarza na wizycie kontrolnej, na Płockiej w -wie, nikt nie stwierdził infekcji=przeziębienia. Przerażające jest to, że niekompetencja, niektórych lekarzy, zmusza nas samych do bycia lekarzami - a to może się skończyć źle...

Jutro wyjazd do Wieliszewa. Stan Taty pogarsza się z dnia na dzień. Chodzenie po domu sprawia Tacie trudności, w nocy Tata się budzi i musi usiąść na łóżku, bo nie może oddychać leżąc, czasem spędza noc na siedząco.
Nie wiem jak jutro sobie poradzę z przewiezieniem Taty do szpitala, będzie ciężko ale nie możemy Go zatrzymać w domu, tak strasznie się męczy :uuu:

DDS,
tak to prawda, podwyższona kreatynina była powodem, odstąpienia od leczenia chemią. Wczoraj lekarz prowadząca z Wieliszewa, stwierdziła że na dzień dzisiejszy to jedyna metoda leczenia, pod warunkiem że stan zdrowia na to pozwoli. Chemia ma być z tych lżejszych - mówię jak laik - ale tak to rozumiem. Pobrano Tacie krew do badań (pod kątem chemii), we wtorek wyniki + TK, też we wtorek.
W związku z tym mam pytanie, czy pomimo podwyższonej kretyniny można podać "lżejszą" chemię? Stan Taty jest naprawdę poważny, jak bedzie się pogarszał w takim tempie to za dwa tygodnie, Tata nie będzie samodzielnie oddychał.
Wczoraj dostał lekarstwa:theospirex i atrovent N - mam nadzieję, że pomogą.

Tata jest po wizycie w nowym Szpitalu Onkologicznym w Wieliszewie. Dziś starszy brat zabrał Tatę na konsultacje onkologiczną do lekarza i .... Tata jest przygotowywany do chemii. :shock:

Nie wiem co mam myśleć :?ale?:

Powiem tak, godzę się na ten typ leczenia, ponieważ wiem że Tata jest w dobrych rękach.
Dlaczego mam wątpliwości? W szpitalu, na Płockiej w W-wie, od początku odrzucono możliwość leczenia chemią ze względu na złe wyniki badań. Nie wiem czemu lekarz, w Wieliszewie, zdecydował się na taką terapię ale poddamy się każdej, która choć trochę złagodzi objawy tej okropnej choroby. Stan zdrowia Taty pogarsza się w zastraszającym tempie, praktycznie Tata nie wychodzi na dwór, chodzenie po domu sprawia mu duże trudności ... ma olbrzymie kłopoty z oddychaniem. We wtorek 04-05 odstawiamy Tatusia do szpitala, tam zostaną zrobione wszystkie badania przygotowujące do chemii i jeśli okaże się, że można wówczas podejmujemy leczenie jak najszybciej!!!
Mała refleksja ....
Szpital na Płockiej w W-wie, odpuścił sobie dalsze leczenie i praktycznie, żeby nie pogarszający się stan zdrowia Taty, my byśmy w nieświadomości czekali na kolejną wizytę. Mało z tego, pierwszy raz od 10 lat (systematycznych wizyt kontrolnych) lekarz nie zapisał Taty na kolejne badanie, sądziłam że może jakieś zmiany(?) , nowe przepisy(?), ale prawdopodobnie Tata zostal skazany na straty ... przykre.
Lekarz z Wieliszewa określił to delikatniej, " koledzy nie mieli nic więcej do zaoferowania"?!?!? Jak to możliwe - pytam? Leczenie i pobyt w szpitalu, które ropoczynamy w Wieliszewie od przyszłego wtorku jest odpłatne, poza chemią, i tutaj lekarze jeszcze próbują, jeszcze chcą, walczą do końca a w "placówce państwowej" ... pacjent nie rokuje-można by stwierdzić.

Tati, bardzo dziękuję. To prawda deflegamina + ACC to nie najlepsze połączenie, bardzo nasilił się kaszel. Od dwóch dni Tata bierze tylko ACC ale i tak męczy Go kaszel i ta okropna zadyszka. We wtorek mamy wizytę w Szpitalu Onkologicznym - zobaczymy ...

Mam problem :uuu:

15-04 Tata był na kontroli u lekarza i nic się nie dowiedział. Badanie polegało na tym, ze lekarz Go osłuchał i stwierdził, że nic złego nie szłyszy a więc jest ok i proszę się zgłosić w lipcu :shock:

Od XII 2009,od zakończenia radioterapii, Tata nie miał robionych badań, nie wiemy czy choroba się cofnęła, zatrzymała a może, w najlepsze, się rozwija. A muszę przyznać, że Tata coraz ciężej oddycha, problem sprawia mu wyjście na dwór, praktycznie wychodzi, tylko, 3 razy na dzień, na pięcio minutowe spacerki z psem a jak wróci z dworu to ma olbrzymie problemy z oddychaniem, wygląda to tak jakby za chwilę miał się udusić - poprostu nie mogę się z tym pogodzić. Dlatego postanowiliśmy coś zrobić. Młodszy Brat znalazł ofertę Szpiatala Onkologicznego w Wieliszewie (może ktoś słyszał - dajcie znać!), tam lekarze przyjmują z marszu, tylko należy mieć, co oczywiste, historię choroby. Dlatego też poprosiłam o wydruk historii choroby Taty z obecnego szpitala. I co usłyszałam? - bardzo proszę, ale jest to jednoznaczne z wykreśleniem Taty z listy osób leczonych w tym szpitalu :shock:

Postawili mnie pod ścianą! Wycofałam się z tego pomysłu (historii choroby) ale i tak wybieram się do Szpitala Onkologicznego w Wieliszewie z tymi badaniami, które posiadam a najwyżej reszte zrobimy na miejscu.
Powiedzcie mi, czy to jest ogólnie stosowane, chodzi mi o brak badań kontrolnych, czy może stan Taty jest na tyle poważny, że lekarz"odpuścił" sobie dalsze leczenie o co chodzi? Podpowiedzcie mi, bo ja jakoś nie mogę myśli pozbierać i nie wiem o co chodzi?!?!?