Znaleziono 1 wynik

Córko witaj , pozwoliłam sobie ,,zajrzeć,, do Ciebie.
Wiesz myślę ze Twój tato to naprawdę twardy zawodnik.
Guz 14 cm wyobrażasz sobie?
W pewnych sytuacjach zmian nie da się już cofnąć, przepraszam za szczerość. Piszesz,
że niejako się poddałaś.
Rozumiem twoje dylematy, najgorsza jest ta bezsilność, niemoc, chcesz walczyć, a tu wszyscy odbierają Ci nadzieję.
Sama też przez to przechodziłam, czas odpuścić, nie męczyć już taty.
Choroba postępuje, więc teraz czas na bycie z ojcem, pozałatwianie ziemskich spraw, powiedz mu że go kochasz, przytul się do niego jak małe dziecko, bądźcie z nim tak po prostu.
Celebrujcie każdą chwilę z Nim. :/pociesza:/