Znalezionych wyników: 70

Przyjmij wyrazy wspolczocia...bardzo mi przykro:'(

Dawno tu nie bylam...ciagle ktos odchodzi na te paskudna chorobe

Mamus tak bardzo mi Ciebie brak. :'(

u mnie w pierwszy dzień świąt minie 3 miesiąc.... nie wiem jak to będzie w te święta, nie czuje ich...pamiętam jak rok temu Mama gotowała, ja ubierałam choinkę ... nie wiedziałyśmy wtedy jak bardzo jest chora:( choroba Mamy wiele mnie nauczyła... teraz każdy dzień wykorzystuję do maximum, chwytam chwile i uczę się życia, które wydawało się łatwiejsze... żyję dla najukochańszej osoby na świecie ... by patrząc na mnie z góry była dumna ze swojej najmłodszej pociechy... wciąż, śni mi się chora i gdy cierpiała...widzę jej smutną twarz ... po takim śnie cięzko mi funkcjonować ....i przypominają mi się momenty z choroby nie te dobre lecz te złe...te gdzie mogłam więcej dać ... tak bardzo chciałabym z nią porozmawiać... czas od 25 września mija mi jak 2 lata.... codziennie Ciebie bark :( Kocham Cię:*

U mnie w niedziele minie 2 miesiąc życia w ogromnej pustce...bez Mamy :(((
Mama sni mi sie tylko chora niegdy nie zdrowa i szcześ;liwa zawsze cierpiąca:( budze sie i nie wiem co sie dzieje:(...chodze na grob prosze by przysnila mi sie usmiechnieta, by dala jakos znac gdzie teraz jest jak sie miewa...tak bardzo mi jej brak chcialabym jej teraz tyle opowiedziec... :( nie ma slow na ten bol w sercu ...on trwa, nasila sie na to nie ma lekarstwa...:(

codziennie Ciebie brak ...
Kocham Cie Mmamuś 27.02.1953-25.09.2012 godz 20.34 :(

Mam dokładnie tak samo...rownież wydaje mi się że już mniej boli...lecz gdy tylko wracają wspomnienia...gdy zamykam oczy przypominam sobie głos Mamusi gdy do mnie mówiła ...łzy płyną same... dzis nad grobem obserwowałam Tatusia jak wpatrywał się w zdjęcie Mamy ten smutek w jego oczach...zagubienie...pustka... a moje serce pęka...tęsknota niewyobrażalna .. tłumaczę sobie że Mamusia już nie cierpi...jest ze mną każdego dnia pomaga mi ... żyję dla niej :*

Kocham Cię Mamo, codziennie Ciebie brak

27.02.1953-25.09.2012 godz. 20.34 DRP :(((((
Dziękuję Wszystkim za obecność i pomoc na tym forum ....

...minął miesiąc i kilka dni od chwili gdy odeszła Mama... nie wiem co mam ze sobą zrobić rzucam sie w wir...ciągle coś robię by nie myśleć, że nigdy jej już nie zobacze, nie potrafie opisać nawet tej pustki... jest mi źle. Tak bardzo chciałabym ją usłyszeć, zobaczyć po tym okresie jest coraz gorzej ... Kocham Cie Mamusiu...proszę przyjdź do mnie chociaż w snach, niewyobrażalnie Ciebie brak ......

Dziekuje, rozumiemy sie wszyscy i chocsie nie znamy laczy nas tesknota i poczucie ogromnej pustki i zalu...dziekuje ze jestescie, jest ciezko...

A ja nawet nie wiem od czego mam zaczac...Mamusia odeszla 25 wrzesia 2012 o godzinie 20.34 walczyla z drobnokomorkowym rakiem pluca od dnia 22 lutego miala 59 lat...a ja mam 22 lata, ktore skonczylam na kilka dni przed jej odejsciem....chodze codziennie na grob mamy przed praca i po ... patrze na krzyz i nie wierze ze juz jej nie ma, nie porozmawiam z nia nie posmieje a co najwazniejsze nie przytule....nie poczuje jej matczynej milosci i troski, jutro czeka mnie zabieg i pamietam jak jeszcze do lekarza mowiaml ze chce miec na miejscu i jechac w ten sam dzien do domu bo chce sie zajac mama....a jej juz nie ma:( Mamusia zmarla 20 min po tym jak razem z tata opuscilam jej sale, czuwala nad nia siostra gdy wrocilismy sie Mamusia juz odeszla... czulam, jakby mi ktos pluca nie moglam oddychac, plakalam dlugo tulac ja w ramionach byla juz zimna .. odeszla.... jak przywiezli mame do kaplicy wygladala jak ksiezniczka tak slodko spala...choroba z niej uszla jej twarz byla taka gladka juz nie zmeczona choroba... jutro minie tydzien od pogrzebu. Czlowiek nie dopuszcza mysli ze rodzice od nas odejda...przeciez zawsze sa przy nas troszcza sie, pomagaja, pokazuja jak zyc ... nie bede miala juz mamusi na swoim slubie nie dotknie swojego wnuka czy wnuczki jak sie urodzi bedzie na wszystko patrzala z gory:( i nawet jak to pisze to nie wierze ze jej nie ma...tata wpadl w wir pracy i nie chce wrarac do domu wraca po 23 moj chlopak wyjechal na szkolenie a ja jestem sama....rozkladam Mamy zdjecia, rozmawiam z nia i za kazdym razem uswiadamiam sobie ze byla wspaniala osobom... a czlwoeik czasem tego nie docenial za co teraz jestem na siebie zla! podczas choroby wspieralam ja ogromnie chcialam byc przy niej choc nie zawsze moglam, bezradnosc dawala sie we znaki kazdego dnia strach, bezradnosc, lzy...nie wiem co ja wogole pisze jest mi ciezko nie potrafie bez Ciebie tak mamo chce do ciebie zadzwonic jak zawsze porozmawiac, wstac rano wyjsc z pokoju i Cie zobaczyc ... o niczym innym nie marze, dziekuje Ci ze przez 22 lata pokazywalas mi droge w zyciu.... zawsze bedzie ciebie brakowac tak bardzo Cie kocham....

Przyjmij moje kondolencje.... Mamusia DRP 25.09.2012 godz 20.34

Przyjmij moje kondolencje.... Mamusia DRP 25.09.2012 godz 20.34

Dziekuje Ewelino za slowa wsparcia, zawsze moglam tu na tym forum uzyskac od Ciebie cieple slowa. Moj chlopak.musial wyjechac, tata wpadl w wir pracy, ja dzis tez do niej wrocilam choc w czwartek ide na L4 mam zabieg, jeszcze zapisujac sie na.niego mowilam.ze.chce na.miejscu i do.domku by zajac sie Mama... Tez tlumacze sobie ze jest prZy Nas i najwazniejsze ze juz nie cierpi... Codziennie jestem u niej i rozmawiam z Mamcia... Niewyobrazalnie mocno ja.kocham mam.22 lata jeszcze wiele muSze sie.w zyciu nauczyc... wierze ze bedzie blisko mnie....

Przyjmij wyrazy współczucia, jestem prZy Tobie. Mamusia DRP * 25.09.2012 godz 20.34

___________________________
Posty nie będące kondolencjami zostały wydzielone tutaj.

Bardzo mi przykro, rozumiem co czujesz jestem przy Tobie, we wtorek odeszla moja mamusia.... Juz nie cierpi, i patrzy na Was z gory bedzie zawsze przy Was w Waszych sercach

Dzis pożegnaliśmy mamusie... :-(

czuje pustke, mam wrazenie jakbym nie byla na tym pogrzebie, to tylko zly sen... A mamcia zaraz wroci ze szpitala i bedzie jak zawsze... Zylam nadzieja do samego końca... Nawet gdy bylo juz bardzo zle nie dopuszczalam takiej mysli ze nie bedzie jej z nami. Mama była zwariowana osoba wszedzie bylo jej pelno...Nie potrafila usiedziec spokojnie...pamietam jak dzis gdy w listopadzie musiała jechac na badania bo tygodniu bylo zle, pamietam nasza rozmowe, ciagle przed oczami mam jej walke... Odebranie wyniku, onkolog, chemia... I naswietlanie... Potem bezradnosc w momentach gdy cierpiala ... i szczescie gdy na jej twarzy goscil usmiech... Mama zmarła przy swojej najstarszej córce, 20 min po tym jak razem z tata wyszlismy z oddzialu... By jechac do domu, wróciliśmy lecz mamcia juz odeszla potem siedzieliśmy przy niej jeszcze 2 godz... Wciaz nie wierze ze juz nigdy cie nie uslysze, nie dotkne nie porozmawiam z Toba mamusiu codziennie ciebie brak:-(

Mama odeszla,dzisiaj pare minut po 20... Bylam z nia caly dzien wczoraj i dzisiejszy wieczor... Mamo tak bardzo ciebie brakuje tydzien temu jeszcze smialas sie z nami skladalas mi zyczenia urodzinowe a dzis juz cie nie ma niepojmuje tego... jestes najcudowniejsza mama, dziekuje ze przez 22 lata pomagalas odnalesc droge,w zyciu, jeszcze tyle chcialam ci powiedziec ... Tyle razem przezyc mamo ...kocham cie najmocniej w swiecie... Zawsze bede pamietac, dziekuje ci za wszystko

Niestety musielismy zrezygnowac z tomografu, mama trails na oddzial opieki paliatywnej, musiny pozmieniac leki, transtec, paracetamol I ketonal,nie dzialaja :-(

...
Do tego mama byla 2 razy na pogotowiu:-( , niestety tylko mame nawodnili I wypuscili mimo tego ze miala dusznosci, poczulam ogromna bezradnosc I niemoc, bylo mi przykro I bolalo bardzo ze nie pomogl nikt mamie mam nadzieje ze na tym oddziele mamcia dostanie nowe leki I wroci do nas szybko<3 mamo mysle o tobie:-D

Bardzo przykro ze codzien ktos dowiaduje sie o tej paskudnej chorobie, my wciąż walczymy o mamcie juz 6 miesiac niestety paliatywnie:-( zycze duzo sil, determinacji badzc
ie przy niej zawsze...