Znaleziono 1 wynik

Normalnym zjawiskiem jest to, że człowiek zadaje sobie pytania z gatunku " co by było gdyby..." , nie ma na ziemi chyba osoby która by go sobie nie stawiała, ja też i to całkiem niedawno, dlatego doskonale Cię rozumiem.

Ale to nie ma sensu, tak po prostu musiało być i u Twojego męża i u mojej Mamy ... i u tysięcy innych chorych na tą okropną chorobę.

Postaraj się odpychać od siebie takie natrętne myśli, Twój mąż na pewno nie chciałby żebyś się zadręczała.

Każdy ma gdzieś TAM zapisane co i jak jest mu przeznaczone i nikt i nic tego nie zmieni.

A gdyby jednak myśli Cię dręczyły dalej i pytania się nasuwały, to spróbuj je odwrócić, i pomyśleć, że może wtedy mąż może żyłby dłużej, może nie doszło by do obrzęku, ale odchodziłby w jeszcze większym cierpieniu?
Nikt nie jest w stanie dokładnie przewidzieć jak organizm, zwłaszcza naznaczony chorobą, wyczerpany, zareaguje na podawane środki i/lub leczenie ?!

Jedno jest PEWNE:

chciałaś dobrze i zrobiłaś wszystko co było w Twojej ludzkiej mocy, żeby mu pomóc!
Więc nie dręcz się już.