Znalezionych wyników: 2

Kochani, po siódmym pobycie w szpitalu, szóstej chemii i uważnym słuchaniu, co mówią rodziny, a także sami pacjenci, uważam, że wszyscy słuchamy tego, co chcemy usłyszeć! Nie wiem, co jest lepsze? Pełna wiedza, czy słuchanie właśnie tego, co chcemy usłyszeć. Gdy wiem, mogę planować, mieć marzenia, wspierać sam siebie, być wspieranym przez innych - myślę, że planowanie jest niezmiernie istotne.
Czekam teraz na wyniki tomografu i markerów - wtedy podejmę wszelkie decyzje, co dalej i jak ułożę sobie dalej życie.
Brak wiedzy nie pozwoliłby mi na to! Chcę dawać radość innym, chcę ich wspierać i być z nimi do końca.
Pozdrawiam serdecznie

Fajcarz

Moi Drodzy!
Od początku jestem informowany o wszystkim przez lekarzy.
Umiem też czytać i w wypisach ze szpitali, po operacji, po chemioterapii jest napisane: gdzie, jakie przerzuty, jaka chemioterapia, etc.
Mój "scyzoryk", czyli chirurg potrafił powiedzieć o wszystkim właściwie "bez bólu", ale do tego trzeba być tym właśnie "LEKARZEM"!!! Jednak to ja powiedziałem Jemu, że coś mi się nie podoba na zdjęciu rtg i USG w wątrobie, jeszcze przed operacją. Nie ruszył jej jednak, bo jak stwierdził, zabiłby mnie poszerzeniem pola operacyjnego.
Wolę taką sytuację, bo mimo nowotworu jelita z przerzutami do wątroby i węzłów chłonnych, wiem, co mam robić, jak się zachowywać, z jaką nadzieją patrzeć w przyszłość!, choć są dni bez nastroju. Generalnie jednak cały czas do przodu: jestem po 5 kursie FOLFAXU - 4. Plany mam szerokie! Po 6 będą badania i będę wiedział, co dalej.
Zgadzam się jednak z przedmówcami, że różnie bywa z tym, co chcą wiedzieć pacjenci, ale częściej to rodziny blokują informację dla pacjenta. Oj, jak to dobrze widzę na oddziale onkologii, byłem tam już 6 razy...
Pozdrawiam z

Fajczarz