Znalezionych wyników: 4

Zaczyna się od uczucia zmęczenia po 3 tygodniu, a później to już różnie, zależy co się wybije na pierwszy plan jak nie miałaś ciętej skóry to może przejdzie ulgowo. Boli przeważnie to co w bliźnie, ale włóknienie może być również w niekrojonej piersi. Dawki dzienne (2,25 Gy)masz takie same jak ja, tylko ja miałam 45 + 10 - trochę więcej. Kropka miała wyższe dawki dzienne (2,5 Gy).

Ja ten IV stopień miałam na ograniczonej powierzchni, zalepiłam plastrem granuflex i jakoś doczekałam wyleczenia, natomiast ból w bliźnie i okolicach został (a już rok minął). 6 tygodni po radioterapii jest najgorsze, największe osłabienie, w pełni rozwinięty odczyn popromienny - ja jeszcze miałam infekcje bo ubyło mi znacznie limfocytów (wróciły do normy po 8 miesiącach,a infekcje łapię(a właściwie to one lecą do mnie) do dziś. A jak się poskarżyć lekarzowi to mówi że tak może być. Pozdrawiam
Ps Do dziś najlepiej się czuję w biustonoszu dla matek karmiących (mięciutka bawełna, bez fiszbinów), słabo trochę trzyma ale nie boli.

Pisałam Ci, nie ma wydzielonej osobnej grupy "mikroinwazja", zalecane jest leczenie jak T1. Radioterapia nie podlega dyskusji bo jest "obowiązkowa" również w DCIS. Te 98% 5 letnich przeżyć dotyczy DCIS leczonego, czyli operacja +RTH. Ja osobiście też nie w pełni rozumiem Twój wynik hispatu (może dlatego że go nie podałaś w pełni) ale ER i PR powinno się oznaczać na komponencie inwazyjnym, to dlaczego nie można było oznaczyć Her2? Co do Tamoxyfenu to też nie ma badań ani wyników dla etapu mikroinwazja. Temat był obracany na moim wątku na wszystkie strony. Też miałam spory dylemat, ale Ty masz przed sobą o 20 lat więcej życia i to musisz uwzględnić przy podejmowaniu decyzji.

[ Dodano: 2011-05-12, 18:16 ]
Wg mnie do 2-3 tygodni radioterapii można wytrzymać w lekkiej pracy, ale potem to już nie jesteś w stanie pracować bez dłuższych przerw, a lepiej być na oficjalnym zwolnieniu niż "kłóć w oczy".

Czy Ty na pewno nie jesteś mną? Przeczytaj mój wątek: Mikroinwazja z DCIS (gdzieś na 4 lub 5 stronie), i potem możemy wymieniać poglądy nt strategii dalszego postępowania.
DCIS to rak na tak wczesnym etapie, że jeszcze nie ma zdolności tworzenia przerzutów, ale my mamy zarówno DCIS jak i b. małe ogniska raka inwazyjnego, który teoretycznie może dać przerzuty, ale to b. rzadkie no i nie tak od razu do ujawnienia - trochę muszą podrosnąć. A w ogóle to coś takiego to 1 przypadek na 100, literatury mało, ustalonych sposobów postępowania jeszcze mniej. Ale i tak dużo lepiej niż "zwykłe przypadki" Witaj na forum