Znalezionych wyników: 8

Andrzeju !

Mój Tata zmarł prawie cztery miesiące temu. Ja wciąż nie wierzę, że już Go nie zobaczę i nie usłyszę.

A propo uzależnienia od forum : po włączeniu komputera jestem natychmiast na forum. Nie piszę wiele, ale praktycznie wszystko czytam.

Ostatnio czytając wciąż płakałam. Mój syn ciągle mnie upomina, żebym już do tego nie wracała.
A ja nie potrafię...
Wciąż tu jestem , mimo że jest to tak bolesne. Ale są tu ludzie , którzy czują tak jak ja i potrafią zrozumieć ten rozmiar tragedii. Z nikim innym o tym nie rozmawiam.

Pozdrawiam i trzymaj się w tych trudnych chwilach.

ANDRZEJU !!!!

Chciałabym aby mój dorastający syn potrafił tak walczyć o mnie jak Ty o swoją Mamę.

Wyrazy wspólczucia.

Byłeś przy Mamie do końca . To ważne, że nie była sama.

Naprawdę nie wiem co napisać.

Jakie to wszystko tragiczne . Niech Bóg ma w opiece Twoją Mamę.

Trzymaj się Andrzeju .

?????
Proszę ! Już dośc tych tragicznych wieści.
Tak bardzo proszę , żeby z Twoją Mamą było lepiej.[/list]

Życzę cierpliwości i spokoju.

Gdy mój Tata nie chciał słyszeć o lekarzu, odpuszczałam na chwilę. Potem znowu przekonywałam. Nie wiem czy dobrze robiłam , czasem żałuję , że gdybym była bardziej stanowcza , ale przecież to dorosły człowiek , który chce sam o sobie decydować.
Najbardziej żałuję , że nie przekonałam Taty wcześniej do lekarza.
Ale On nawet z zawałem serca nie chciał zostać w szpitalu.

Awilem jesteś wspaniałym człowiekiem, podziwiam twoją determinację.

Najtrudniej jest nic nie robić choć przez chwilę.
Życzę dużo spokoju.

Najgorzej jak boli. Mój Tata też czasem miał dość " kiedy się to wreszcie skończy " - tak kiedyś powiedział do Mamy.
A z kaszlem było tak ,że w jednym dniu Go bardzo męczyło i dużo odpluwał , a w następnym spokój i odpoczynek.
Oby te dwa dni świąt upłynęły Wam w spokoju i miłej spokojnej atmosferze.