Znalezionych wyników: 232

To ja ci bardzo dziękuję kochana:)

Goniu, mogła byś też pomodlić sie za mojego śp. tatusia? Widać, ze bardzo wierzysz, a modlitwa takiej osoby jak ty na pewno mu pomoże... Dziękuję ci bardzo i przepraszam za taką prośbę... Pozdrawiam:)

Beatko nie wiem co mam pisać... Modlę sie o poprawe... Kochana, jestem przy tobie całym sercem :heart:

Przytulam cię mocno... |przytula|

Oby tak dalej:)

Źle się czyta takie nagłe złe wieści. Nie da się opisać tego strachu, jaki się w tym momencie czuje. Ta choroba to bomba zegarowa, codziennie nas zaskakuje... i to nie pozytywnie. Droga banialuko, bardzo ci wspólczuję, ale mimo wszystko nie wolno ci stracic chęci do walki! Nie wolno sie poddac, szybko otrzep się ze strachu, paniki, beznadziejności i walcz. Wierzę w ciebie, w was. Cięzka droga przed wami, ale do cholery, ktoś w końcu musi wygrać z tym diabelstwem! Trzymam kciuki... :heart:

Witaj MarcoPolo, Dobrze, że jesteś przy tacie,bądź jak najczęsciej, najwyraźniej czekają cie cięzkie chwile. Mój tato pod koniec leczenia też brał Sevredol, ale tacie nie pomógł wcale. Oby Twojemu tatusiowi przyniósł ukojenie. spokój a przede wszystkim NIE MOZE BOLEĆ. Boże, modlę sie za twojego tatusia. Obyście dali radę, oby on dał radę... Pozdrawiam:)

[następne komentarze]

Bardzo rozumiem Twój strach Aniu, cięzko tu mówic o zdrowym rozsądku... Jednak ja na swoim doświadczeniu nauczyłam sie... Zresztą, ty masz lepsze doświadczenie... Musi byc dobrze i tyle. Modle sie za Twoją mamę. |przytula|

[ Dodano: 2011-03-02, 20:53 ]
Modlę się także za siły i spokój ducha dla ciebie:)

Kochana, my tez czekamy z niecierpliwościa... :heart:

Kochana czkaweczko, a moze miała byś ochote pogadac na priva? Np gg.. Mi by też to pomogła podejrzewam, mogły byśmy wymieniac uczucia na biezaco.. Zrozumiem, jak nie masz do tego głowy... W razie "W"daj znac. A jakby co to zignoruj tego posta... Pozdrawiam, musimy się trzymać, żeby nie oszaleć...

Kochna Asiu, jesteś dzielna, nawet nie wiesz jak bardzo. Zgadzam sie z tobą, nigdy nie jesteśmy w stanie przygotowac sie na to ostatnie pożegnanie, nigdy. Ale tak juz doświadcza nas los. Rozumiem cię doskonale, bo sama straciłam tatusia całkiem nie dawno. Ale dasz radę, ja daje. Nie jest łatwo, wręcz ekstremalnie, surrealistycznie, ale dasz radę, tak jesteśmy stworzeni. Przytulam cię mocno do serca, łączę sie z tobą w bólu. ::rose::

>> Komentarze dotyczą tego wątku <<

Aniu, nie martw się na zapas (choć w pełni rozumiem twój strach). Trzeba być dobrej myśli. Pozdrawiam:)

Piotrze, rozumiem cię doskonale. W tych trudnych chwilach tak ważne jest dla nas, aby nasi bliscy odeszli wyglądając jak najlepiej. To może banalne ale tak jest. Ja z mamą też ubierałyśmy tate w jego ulubiony garnitur, granatowy, i jego ukochaną koszulę - zcarną. Był ogolony, wypachniony tak jak lubiał. Nawet kalesonki mu ubrałyśmy, zeby nie zmarzł...
Moze to głupie, ale do pogrzebu cały czas myślałyśmy i postępowałyśmy z nim tak jakby żył. Ja przez te dni byłam u niego codziennie, rano i wieczorem - tylko po to, żeby go zobaczyć, dotknąc. Poprawić krawat, poperfumować ulubioną wodą kolońska i pogadać. Piotrze, łączę się z tobą w bólu, współczuję ci strasznie tym mocniej, bo wszystko u mnie tez jeszcze świeże. Trzymaj się, pozdrawiam ::rose::

Hej, zapoznałam sie z twoim wątkiem i dołączam się do trzymania kciuków:) Życzę Ci dużo siły i wytrwałosci, pozdrawiam.

Kochana trzymaj sie, dasz radę, wierzę w to, przetrwasz. Trzymam kciuki |przytula|

Peti, sledzę Twój wątek i teraz dopiero odważyłam się napisać. Jesteś bardzo dzielną kobietką, podziwiam cie i zarazem bardzo, bardzo współczuję z powodu twojego nieszczęsia. Kochana, wiem, że żadne słowa ci teraz nie pomogą. Po prostu: :heart: