Znaleziono 1 wynik

Czytam Twój wątek i bardzo współczuję całej Waszej rodzinie. Kilkanaście lat temu rak zabrał moją ukochaną Ciocię. Jednej rzeczy żałuję do dziś - że nie zdobyłam się na rozmowę o umieraniu. Ciocia tego chciała, nie miałam odwagi. Była dzielna dla nas, ale zostawiła wiersze, które są dowodem na to, że wiedziała, że umiera. Nie ma cudownych recept na ostatnie dni. Jedyne, co możemy zrobić to ulga w bólu i uważne słuchanie. Bycie razem i pozwolenie na odejście. Odwagi Wam życzę. Dacie radę. Myślę o Was ciepło.