Znalezionych wyników: 7

Paulina12,

Paulinko moja mama również nie spała po nocach, wciąż leżała w otwartymi oczami i nam z hospicjum przepisali Hydroksyzynę, trochę wycisza/uspokaja i polepsza sen, może podpytaj lekarza skoro obecny lek niewiele pomaga.

pozdrawiam

Paulina12,

Wiem, że targają Tobą różne emocje a strach nad tym wszystkim góruje ale musisz trzymać się w ryzach, jesteś mamie bardzo potrzebna, Twoja siła pomoże Jej przejść tą trudną drogę, tą chyba ostatnią. Na prawdę u każdego to inaczej wygląda, każdy organizm jest inny, każdy inaczej znosi tą swoją "drogę przez mękę", nie ma gotowego scenariusza na odchodzenie. Niech mama śpi jak najwięcej, jest nieświadoma tym lepiej dla Niej nie boi się , nie ma lęków, nie cierpi, to chyba lepsze niż pełna świadomość odchodzenia, bólu i cierpienia. Jakby była mama świadoma wiedziałaby co się wokół Niej dzieje, czuła by strach. Pytasz co się później dzieje, człowiek coraz bardziej słabnie, poszczególne organy kolejno odmawiają posłuszeństwa, szaleje ciśnienie, zmienia się puls, są kłopoty z oddechem, z wydalaniem ale tak nie musi być. Tak jak napisałam proces odchodzenia jest różny. Mama słabnie a Wy powinniście Ją kochać, wspierać, spełniać Jej zachcianki, cieszyć się każdą chwilą z Nią razem, dbać żeby nie bolało, nie myśleć o jutrze. Wiem, że to wszystko robicie i róbcie dalej.

Przykro mi Paulinko, że tak cierpicie i jestem całym sercem z Wami, mocno Cię przytulam i bądź silna dla mamy.

Paulina12,