Znalezionych wyników: 4

przyjmij wyrazy współczucia ::rose::

Eweluta to nie lekarz decyduje o życiu lub śmierci, tak myślę. To, że procedury są takie a nie inne, że patrzymy na męczarnie naszych bliskich a lekarze niewiele mogą pomóc w takim stanie rodzi w nas pretensje do wszystkich i wszystkiego.
Zgadzam się DSS, że w sprawie wiary nie powinno się rozmawiać bo to każdego indywidualna sprawa ale chyba każdy z nas ma na zmianę błagania, prośby z czasem złość i pretensję do Boga, dlaczego tak szasta naszymi uczuciami, dlaczego nas tak doświadcza. Starałam sobie to tłumaczyć, że tak widocznie musi być, bez względu na nasze uczucia, nasz żal, ból, widocznie są tam na górze potrzebni ludzie i w różnym wieku i dobrzy i Ci gorsi. Niewiele to mi pomagało ale trzeba sobie jakoś tłumaczyć ten swój ból, żeby nie zwariować i trwać w tym nieszczęściu.

Życzę, żeby Piotr jak najmniej cierpiał, pozdrawiam.

Zapewne każdy z nas zrobiłby wszystko dla swoich najbliższych, nawet podpisał kontrakt z diabłem, ale robienie czegoś na własną rękę, wymuszanie na lekarzach czegoś, co może zrobić więcej szkody niż pożytku, czy zakłamywanie wyników może tylko odbić się na zdrowiu lub życiu pacjenta. Można z lekarzem rozmawiać, wyjść z własną propozycją, ale nie należy oszukiwać, nawet jak determinacja jest wielka.

Pozdrawiam

Ewoluta moja mama też miała przerzuty do mózgu, na szczęście nie bolało. Niestety dostała wylewu i występowały padaczki. Na początku też myliła fakty, po wylewie przestała mówić.

Nie możesz oszukiwać lekarza, zakłamywać wyników, czy nie pokazać badań, bo to tylko może być, ze szkodą dla Piotra.

Pozdrawiam