Znalezionych wyników: 8

Dzięki Gosia za odpowiedź. Przez to, że jak piszesz "wycięto mi wątek" to dopiero teraz przeczytałem Twoją odpowiedź (zawsze czytam je z ciekawością i klikam na "pomogła":)). Mam nadzieję, że z Twoją mamcią jest w miarę dobrze - nie może być inaczej bo ma Ciebie.

Skoro Gosiu pomimo przerzutu mama czuje się w miarę dobrze, to wierzę, że jest to sygnał, że ma silny organizm i że z tego wyjdzie. Jeżeli miała byś jakąś prośbę i mógłbym w czymś pomóc to możesz na mnie liczyć!

Darek

[ Dodano: 2012-04-14, 00:40 ]
Dziewczyny co o tym sądzicie? Podaję link
http://www.papilot.pl/med...zeniu-raka.html

Darek

Powiedz jeszcze Gosiu jak na obecną chwilę czuje się Twoja mama? Wiem, że zapewne piszesz o tym na Swojej stronie ale szczerze mówiąc staram się nie czytać tych wszystkich tutaj zawartych wiadomości (biorę to wszystko do siebie i jestem po tym "chory" - wolę już odwiedzić obcą mi osobę w szpitalu i "dotknąć" jej problemu niż czytać o czyjś problemach i nie móc namacalnie pomóc), no chyba, że muszę. Twoją sytuację znam wystarczająco dobrze i trzymam mocno kciuki. Nie znoszę bezradności a w Tych kwestiach mnie ona dopada!

Darek

[ Dodano: 2012-04-13, 22:09 ]
Myślę, że byłabyś dobrym lekarzem, a co do Twoich obaw w tej kwestii to pozwól, że zacytuję Ci pewnego lekarza (profesora, chirurga który specjalizuje się w leczeniu nowotworu jelita grubego) - Marka Bennetaa Pochapina Cyt."Kiedy przechodziłem specjalistyczne przeszkolenie w gastroenterologii, dwai moi nauczyciele, doktor Leslie Bernstein i doktor Lawrence Brandt, dali mi przykład, jak być dobrym lekarzem. Nigdy nie zapomnę, jak doktor Brandt, przemawiając jako przewodniczący Amerykańskiego Stowarzyszenia Gastroenterologów, powiedział: "Czasami ujęcie pacjenta za rękę jest ważniejsze od zbadania go".

Buziaczki - Darek

Dziękuję Małgosiu za słowa otuchy, chociaż nia za bardzo w tych okolicznościach to do mnie trafia. Widzisz, łatwo ćwiczyć się w cierpliwości kiedy sytuacja nie dotyczy życia lub śmierci lub inaczej kiedy brak cierpliwości a przez to szybsze działanie może w tym przypadku być na plus dla niecierpliwości. Nie mam wpływu w tym przypadku na działanie lekarza który robi badanie histo......, ale nie tego dotyczyło moje pytanie w poprzednim poście. Lekarzom trzeba ufać, ale wśród każdej profesji są lepsze i gorsze jednostki, dlatego pomimo, że oni tego nie lubią to nie zaszkodzi samemu się dokształcać w "problemie", ponaglać jak trzeba i zadawać pytania, chociaż tak jak powiedziałem oni bardzo tego nie lubią!

Darek

Dzięki Gosiaczku:). Tak mam pamięć w miarę ale kiedy się bardzo denerwuję to ciężko mi jest się skupić. Buziaczek dla Ciebie i Mamy.

Do absenteeism
Dziękuję Ci, że tak chętnie mi pomagasz. Napisalaś do mnie w niedzielę (czyli dzień odpoczynku i wolny od pracy) - doceniam to i tym bardziej jestem wdzięczny. Udzielasz fachowych porad oraz odpowiadasz na pytania na które aby znać odpowiedź, musiałaś spędzić długie lata na mozolnej nauce. Nie chce Ci tutaj słodzić ani lukrować bo nie o to mi chodzi. Mówię szczerze - Jesteś prawdziwym Skarbem!

[ Komentarz dodany przez Moderatora: absenteeism: 2012-03-18, 17:08 ]
Dziękuję, bardzo mi miło

Dziękuję bardzo za słowa prawdy i po głębszym zrozumieniu także otuchy. Doceniam to, że mi pomagasz nawet w niedzielę. Masz we mnie dłużnika. Bardzo dziękuję i wybacz za nachalność w zadawaniu pytań. Dla mojej matki poszedł bym do piekła i z powrotem żeby tylko żyła. Pozdrawiam i miłek niedzieli Ci zyczę.

[ Dodano: 2012-03-18, 13:12 ]
absention Dziękuję bardzo za słowa prawdy i po głębszym zrozumieniu także otuchy. Doceniam to, że mi pomagasz nawet w niedzielę. Masz we mnie dłużnika. Bardzo dziękuję i wybacz za nachalność w zadawaniu pytań. Dla mojej matki poszedł bym do piekła i z powrotem żeby tylko żyła. Pozdrawiam i miłek niedzieli Ci zyczę.

[ Komentarz dodany przez Moderatora: absenteeism: 2012-03-18, 13:15 ]
Wzajemnie

>> Komentarze dotyczą tego wątku <<

Dzięki Słońce za słowa otuchy. Imponuje mi to, że tutaj pomagasz ludziom takim jak ja pomimo, że sama masz takie same problemy. Wiesz ja także staram się pomagać ludziom jak mogę, jednak póki co boję się tego miejsca jak i tego co czas przyniesie dla mojej mamy. Dlatego przebywam tutaj wtedy kiedy naprawdę muszę. Postaram się przezwyciężyć ten strach i nie tylko "brać pomoc" ale i ją dawać. Pozdrawiam gorąco - Ciebie + Twoją Mamę.