Znaleziono 1 wynik

I tu święta racja. Nie możesz tonąć we łzach, ty musisz mieć siłę ,wiem , że to nie takie proste, ale jednak można. Dziś wiem, że to co ma być i tak będzie, nie zmienimy tego choć bardzo chcemy. Czasami jestem zmęczona tą chorobą mamy, tymi problemami , które mam.
I też sobie popłaczę nawet pokrzyczę na męża choc nie powinnam. Wiem jak mama zmęczona jest tą chorobą, bo ona męczy nas wszystkich. Ale widocznie tak musi być. I dzisiaj wiem, że to nadejdzie prędzej czy pozniej. Byle tylko nie cierpiała. To nie są słowa pocieszenia napewno, ale zbiegiem czasu przyzwyczajami sie do tego bo nie mamy wyjścia. Najpierw był szok, jak to będzie , ile czasu zostało, itd. , ale dzięki temu forum zrozumiałam, że nie mamy wpływu na to, że nie tylko ja zmagam się z tym, jest tu mase osób , które mi więcej pomogły niż moi bliscy, i dzisiaj inaczej na to wszystko patrzę. Pozdrawiam serdecznie.