Znalezionych wyników: 47

Też tak myślę...Teraz musimy żyć z nimi nocą..snami... Pozdrawiam

Dziwny byl ten sen: były moje urodziny tato siedzial na kanapie w swoim pokoju( wyszedl wlasnie,ze szpitala) i ja go zobaczylam, pocalowalam..i powiedzialam ,,tato jak ty ladnie wygladasz" bo wygladal ladnie..nie byl chuby. Wygladal normalnie:) i to na tyle ale cieszy mnie sam fakt,ze go widzialam.Tak dokladnie, jak by faktycznie to bylo na zywo na jawie..

Dzis pierwszy raz przysnił mi sie Tatus..:)

Ale przezazaja mnie te wyrzuty sumienia.. Wiem,ze nie powiwannam,ze przechodze to sama w srodku i wiem,ze to boli,ze nie musze plakac,ze to nie na pokaz...ale mam je ciagle i strasznie mi z tym dzwinie. Nawet mysle przy nie wybrac sie do psychologa...Bo czuje,ze sama sie zameczam tym,ze czemu ja tak slabo to przezywam czuje ze zwariuje..Chociaz coraz czesciej chyba to do mnie dociera bo coraz bardzej odczuwmto,ze tata sie nie odzywa do mnie,ze go nie ma. Nawet nie potrafie napsiac tego co czuje... Dzis mam kiepiski dzien...nawet bardzo...

Nie wiem ..co mam robić...mam caly czas wyzuty sumienia,ze za slabo to przezywam.. ale ja w to nie wierze..jak patrze na zdjecie to mam wrazenie,ze on zaraz wroci.. Nie wiem...co robic... jak w to uwierzyc..

Hm...nadal w to nie wierze...ale coraz czesciej przypominam sobie te ostanie chwile...kazdy oddech...wszystko powoli..choc zabardzo nie chce o tym myslec...Dziwne to wszysko...

Teraz tak na spokojnie chciałabym podziekować wszyskim na tym forum. Tym którzy mi pomagali i tym ktorzy pisali tu swoje historie. Może to dziwnie zabrzmi ale to forum uzaleznia:)- w dobrym znaczeniu tego słowa. Dziekuje Wam wszyskim na wszysko. Osoba która załozyła to forum może być z siebie dumna, osiagneła swoj cel, bo zapewne celem była pomoc innym w ciezkich chwilach. Pozdrawiam, moja historia jak narazie sie skonczyła ale napewna nadal bede stałym bywalcem tego forum.

Dobrze przepraszam. Już nie aktualne, dzwonilam do hospicjum i moge tam oddac. Pozdrawiam:)

Własnie myślałam,ze do apteki oddaje się leki przeterminowane. Może ktoś z was potrzebuje jakis lekow??

Czy oreientuje sie ktoś czy w można oddac do hospicjum otwate leki, takie jak morfina w tabletkach, plastry kreon( z opakowania zostaly zuzyle 2 tabl.), tarceva ?? Wolałabym aby one komus pomogły nic miała bym je zmarnować..

Dziś było pozegnanie..Myslalam,ze ten dzień po czesc przyniesie to,ze uwierze w to co sie stało. Nic sie nie zmieniło...nadal nie wierze..nadal jestem spokojna, a zarazem jestem bardzo zla. Wszysko mnie denerwuje, wkurza az ciezko to okreslic. Jutro pogrzeb ito,jest chyba najgorsze,ze ten stan trwa od czwarku,ze to ciagle, nie dokonczone. Dzień dłuży sie strasznie. Zawsze brakowało dnia,zeby wszysko zrobic..teraz jest tego czasu o duzo za duzo-to slowa mojej mamy i ja sie pod nimi rowniez podpisuje..

jutro ostanie pozegnanie z Tatusiem, a we wtorek pogrzeb.. Boje się tego wszysykiego:(. to jest takie nie realne. w ogole da sie w to uwierzyc? zawsze bede miała wrazenie,ze Tatus zaraz przyjdzie..?

Ciesze sie z tego,ze wiem,ze zrobilismy wszysko aby tatcie pomoc..szukalismy,jezdzilismy... Mam wrazenie,ze nic wiecej nie moglismy zrobic.a może sie myle? Strasznie boje sie pogrzebu:( i ja ciagle w to nie wierze to jest nie realne...nie wiarygodne..

Przegralismy ta walke...

[ Dodano: 2010-07-22, 20:31 ]
Nie wiem czy ja jestem jakas dziwna czy co..wyplakalam sie, czuje jakbym miala zaraz upasci ale jestem jakas bardzo spkojna. Dlaczego? Myśle,ze tato zaraz otworzy drzwi i wejdzie do domu...

i tak zrobilam. Znalazalm nr do hospicium domowego, zadzownilam ale mam dzwonic jutro rano i wtedy sie dowiem co i jak. Dziekuje bardzo za pomoc