Znalezionych wyników: 2

Postaram się sensownie Tobie odpisać.Rozumiem,że Franek-to Twój mąż?Pozdrów go ode serdecznie ode mnie.Również połaskocz po piętce malutką Waszą córeczkę,moją imienniczkę.No,i wcale nie taka malutka.Ja gdy się urodziłam,a bylo to ho,ho i jeszcze dawniej też malutko ważyłam,a wyrosłam.I powiem więcej wcale nie chorowałam,a urodziłam się w domu.Inkubatorów jeszcze nie było,tylko termoforami mnie ogrzewali.
Co skutków ubocznych związanych z usunięciem nerwów,to nie martw.W miarę upływu czasu,będą coraz mniejsze.Poza tym zapytaj się o możliwości rehabilitacji.Masaże?Naswietlania?
Mój brat po operacji nowotworu slinianki wraz z mnóstwem węzłów chłonnych też miał usunięte nerwy.

To mi się w głowie nie mieści!Nie zająć się błyskawicznie chorą ciężarną młodą kobietą?!!
Widać jestem już za stara,aby ten współczesny świat rozumem ogarnąć.Nic dziwnego,że moje dwie Córki nie chcą do PL wrócić.Mieszkają w UK.Jak starsza tam wyjechała za pracą w 2004 i miała nadżerkę z dysplazją, to zdiagnozowana i wyleczona została w przeciągu 6 -słownie sześć tygodni.W tym były święta Bożego Narodzenia i Nowy Rok.
Już więcej nie będę pisać,bo słowa,które cisną mi się na usta,mogą kogoś jeszcze urazić.Jednak nie o wulgaryzmach myślę.

Pozdrowienia dla asi_nadzieja.Ja wierzę,a nawet jestem pewna,że wszystko dobrze się skończy.Zawsze w takiej sytuacji podaję przykład mojego Brata.Zachorował w 1998 r i od razu bardzo złe rokowania.Tyle,że nie było jeszcze reformy "Służby" zdrowia,więc operacja i naswietlania były wykonane błyskwicznie.Potem,owszem dwie wznowy,ale od 6 lat jest uznany za wyleczonego.Na kontrole co 6 miesięcy oczywiście chodzi.