Znaleziono 1 wynik

Witaj
Wiem jak się czujesz ponieważ nie dawno przeżywałem podobną sytuację.Moja Tata(48 lat) niestety zmarł wierząc ostatniego dnia że z tego wyjdzie. W szpitalu w którym zmarł również nie chcieli żeby tam był. On pytał nas dlaczego nie przewiozą go do centrum Onkologii.
Tez mam 23 lata, jestem najstarszy i teraz muszę przejąć obowiązki Taty.
Brakuje mi go. Im dłuższy czas mija od jego odejścia tym bardziej.
Przy Tacie nigdy nie mówiliśmy o jego chorobie-zawsze staraliśmy się zając o innym tematem.
Musisz być silna, przezwyciężyć kryzys i być przy mamie jak najdłużej.
Pozdrawiam