Znalezionych wyników: 4

marysia5, tak bardzo mi przykro. Musisz być silna dla męża.Wierzę,że znajdziesz w sobie siłę do tego, by nie poddawać się w tej ciężkiej walce.Modlę się, by tej siły nie zabrakło ani Tobie ani Twojemu mężowi.

Marysiu, kiedy mojemu tacie trzeba było zrobić RTG płuc w szpitalu (tata prawie nie chodzi), wezwaliśmy lekarza rodzinnego na wizytę domową , a ten wypisał skierowanie do szpitala i oddzielnie skierowanie (jakiś papierek w każdym razie) na bezpłatny transport sanitarny. Tam był nr kom., zadzwoniliśmy, a Panowie przyjechali tego samego dnia o dogodnej dla nas godzinie. Tatę posadzili na specjalnym krześle (nosze też mają) i znieśli z pierwszego piętra do samochodu. Poza tym, że mąż nie będzie musiał cierpieć próbując samodzielnie przemieścić się do auta, to jeszcze w samym szpitalu Panowie załatwiają wszelkie formalności związane z przyjęciem na Izbę Przyjęć. Zadzwoń do swojej przychodni i zapytaj jak to funkcjonuje w Twoim mieście.
Jestem myślami z Wami a przede wszystkim z Tobą, aby dodać Ci sił.

marysia5, dziękuję za słowa otuchy.Każdy ma nadzieję na to, że uda się wygrać z chorobą, ale rzeczywistość bywa okrutna i trzeba stawić jej czoła. Co mogę Ci poradzić? Nigdy nie duś w sobie tego żalu, który Ci towarzyszy. To naturalne, że człowiek czuje się bezsilny wobec cierpienia najbliższej osoby. Jeśli masz taką potrzebę to płacz. To pomoże Ci uwolnić złe emocje by nabrać siłę na dalszą walkę o zdrowie męża. A jeśli będzie Ci bardzo źle, to pomyśl, że nie jesteś sama w tej walce, że jest ktoś, kto bardzo Cię podziwia i codziennie myśli o Tobie z nadzieją, że stawiacie wraz z mężem jeden krok ku temu, by wygrać z chorobą. Dużo siły Wam życzę.

Witaj Marysiu. Co prawda nie znamy się, ale od jakiegoś czasu śledzę historię Twoją i Twojego męża. Nie jestem żadną specjalistką w dziedzinie walki z rakiem, wręcz przeciwnie - poruszam się w tym temacie po omacku, jestem jednak pod ogromnym wrażeniem Twojej determinacji w walce z chorobą męża. Podziwiam Twoją siłę i to, że nigdy się nie poddajesz - widać miłość jest w stanie pokonać wiele przeciwności losu.Wierzę, że w Waszym przypadku tak właśnie będzie i ta miłość, którą dajesz mężowi, da mu siłę do tego by pokonać tę wstrętną chorobę. Trzymam za Was mocno kciuki.