Znalezionych wyników: 3

"najmniejszy problem" to dokładny cytat lekarki. Stwierdziła, że punktem wyjściowym posocznicy było zapalenie pęcherza o ile ma to jakieś znaczenie. Całkowite leczenie trwało tak jak pisałem ok 3 tygodni, a nawet mniej bo ok tygodnia zajęło im zdiagnozowanie bakterii

Bakteria e.coli - posocznica. Ale lekarka mówiła, że to niestety jest najmniejszy problem ze względu na jej podejrzenia nowotworu. Zrobili tomografię głowy, która nic złego nie wykazała i tomografię klatki piersiowej, na podstawie której lekarka stwierdziła zmiany nowotworowe o nieznanym charakterze na płucach i tchawicy, które "atakują" kręgosłup. Nic innego nie stwierdzili, lekarka mówiła wręcz, że parametry i wyniki innych badań są dobre. Nie było żadnej informacji o jakiejś niewydolności nerek, którą dzisiaj podał nam lekarz prowadzący, a przecież badań moczu to robionych było kilkanaście w trakcie monitorowania leczenia bakterii. Nie mam niestety skanów, są u mojej Mamy. Guz nie rośnie w ciągu miesiąca skąd więc tak szybkie i nagłe unieruchomienie nóg? Ledwo co Tata zaczął narzekać na ból pleców, a miesiąc później nie może nawet usiąść i ma bezładne nogi... Pytam ponieważ lekarz nie potrafi nic konkretnego nam odpowiedzieć.

No i najgorsze jest to, że lekarz dzisiaj stwierdził, że wg niego to wcale nie musi być nowotwór ponieważ bronchoskopia tego nie wykazała, ale nie warto robić wycinków bo jest kiepski stan zdrowia i nie podejmą się leczenia. Mi się po prostu w głowie nie mieści jak można wypisać pacjenta bez konkretnej diagnozy choroby i konkretnej przyczyny dlaczego nie można leczyć. To, że jest ogólny "zły stan zdrowia" to mogę nawet ja stwierdzić nie będąc lekarzem. A jeśli to w ogóle nie jest nowotwór to co? Tata wiele lat temu przechodził sarkoidozę co pozostawiło jakiś ślad na płucach, no ale to na pewno nie jest przyczyną "nacisku" na kręgosłup

Witam. Ok 1,5 miesiąca temu tata na własnych nogach poszedł do szpitala ogólnego gdzie na podstawie tomografii lekarka stwierdziła, że może cierpieć na nowotwór płuc naciskajacy na kręgosłup oraz, że ma bakterię, której nazwy w tej chwili ze względu na emocje nie pamiętam. Stwierdziła, że najpierw wyleczą tacie tą bakterię, a potem skierują na "konsultację" do szpitala onkologicznego. Leczenie bakterii trwało ok 3 tygodni podczas, których stan taty ze względu na nowotwór znacznie się pogarszał - guz nachodzący na kręgosłup doprowadził do bezładu nóg (lekarka powiedziała, że naciska na jakieś nerwy), tata znacznie schudł i osłabł. Po 3 tygodniach wypisali go do domu w stanie takim, że nie mógł już nawet samodzielnie usiąść. Lekarka we własnym zakresie zapisała go na "konsultację" onkologiczną, na którą trzeba jednak było czekać kolejnych kilka dni, w ciągu których stan taty dalej się pogarszał. Na spotkanie z onkologiem trzeba było zabrać tatę karetką, a nie muszę chyba mówić, że przewożenie osoby w takim stanie jest dla pacjenta niezwykle męczące. A wszystko to tylko po to żeby lekarz prowadzący (nawet nie onkolog tylko chirurg!?) przekartkował papiery ze szpitala ogólnego w ciągu 5min i kazał wracać do domu ze względu na stabilny stan i wrócić za kilka dni, żeby porobili badania... W szpitalu onkologicznym wykonali tylko jedno badanie (brochnoskopia) po czym po 3 dniach lekarz za przeproszeniem sku*wysyn stwierdzili, że nie będą pobierać wycinka ponieważ BEZ WZGLĘDU na wynik nie będą leczyć bo stan pacjenta jest zbyt słaby i kazał jak najszybciej znaleźć jakieś hospicjum lub wypisywać tatę do domu bo oni i tak nie leczą więc nie chcą go trzymać... A my nie wiemy co robić. Dziś w szpitalu była moja siostra i lekarz jej powiedział, że oni na tą chwilę nie stwierdzili ŻADNEGO NOWOTWORU bo te badania co zrobili dają wyniki negatywne. W celu dalszej diagnozy potrzebne by były bardziej inwazyjne badania - wycinek, biopsja, ale nie chcą ich robić ze względu na to, że stan pacjenta jest zły w związku z czym i tak co by tam nie wyszło nie chcą go dalej leczyć. Jako argument podał np. niewydolność nerek, z tym, że dopiero dzisiaj wspomniał o tym mojej siostrze, wcześniej w ogóle nie było tematu nerek, a w szpitalu ogólnym robili mu cały komplet badań...

Czy tak powinien funkcjonować szpital?! Czy lekarka w szpitalu ogólnym nie powinna skierować go od razu do onkologa? Chociaż na konsultację w celu dowiedzenia się czy pacjent może 3 tygodnie leczyć sobie jakąś bakterię zamiast leczenia nowotworu? Czy mogła ona wypisać go sobie ot tak do domu w tak złym stanie zamiast od razu przewieźć na onkologię po leczeniu bakterii??

No i na tą chwilę najważniejsze pytanie - Czy szpital onkologiczny może wypisać pacjenta bez mrugnięcia okiem bez oficjalnej diagnozy co to jest za nowotwór i czy to w ogóle nowotwór (bo przecież do tego potrzeba badania wycinka) ??

Nie wiem czy to dobry dział, jak nie to proszę o pomoc gdzie mogę się kierować z tymi pytaniami. Potrzebuje jakiejś obiektywnej opinii na temat tego wszystkiego bo wydaje nam się, że szpital "olał" sprawę i nie robi wszystkiego co w jego mocy!

[ Dodano: 2015-10-14, 18:34 ]
zapomniałem napisać, że Tata ma dopiero 60 lat

[ Dodano: 2015-10-14, 18:36 ]
oraz, że do tej pory zdrowotnie bardzo dobrze się trzymał. Stan zdrowia pogorszył się bardzo bardzo szybko

[ Dodano: 2015-10-14, 18:48 ]
Bardzo prosimy o jakąś poradę co robić. Jutro idziemy do lekarza prowadzącego i chcemy mieć jakieś argumenty. Do tej chwili byłem zdania, że nie warto wchodzić w konflikty z lekarzami i trzeba im zaufać, ale to co tam się wyrabia woła o pomstę do nieba!
Lekarz powinien podać KONKRETNĄ diagnozę i konkretną przyczynę dlaczego pacjent nie nadaje się do leczenia! A nie argumentować odmowę leczenia złym stanem zdrowia pacjenta, który 1,5 miesiąca temu na własnych nogach zgłosił się na badania do szpitala! Jaki ma być jego stan zdrowia skoro go nie leczą, a jedynie podają kroplówki i tlen?!