Znaleziono 1 wynik

egoiści, jak dużo siły i odwagi potrzebowałaś, żeby to napisać... Podziwiam to... Tatuś już nie cierpi. Piszesz, że odszedł bez zmartwień, kłopotów. To na pewno dla Niego było ważne. Tak samo jak ważne było to, że byłaś z Nim w zasadzie do samego końca... Ta godzina, kiedy Cię nie było, była Jego godziną. Przeznaczoną tylko i wyłącznie dla Niego. Dlatego odszedł właśnie wtedy...

Tak jak piszesz - nie ma odpowiedniego momentu na śmierć, zawsze będzie "za wcześnie", bo przecież mamy jeszcze tyle do zrobienia...

Życzę Ci dużo siły... Z całego serca życzę, żeby wspomnienia, które po Tacie zostały, wywoływały uśmiech na Twojej twarzy, a nie wiązały się tylko z bólem i tęsknotą. Może nie teraz, ale za pół roku, rok...
Pamiętaj, że dopóty Tata żyje, dopóki jest w Waszej pamięci... Pielęgnuj to, co po Nim zostało, pozwalaj sobie zatracić się we wspomnieniach...

Wszystko, co najlepsze, pewnie ciągle przed Tobą. A Tatuś zawsze będzie obok Ciebie