Znalezionych wyników: 3

Moja mama też strasznie się tym przejmowała... . Bałem się o jej serce bo tak to wszystko przechodziła... . Nie wiem co mogę Ci doradzić

Ja pomimo tego że Taty nie ma od 9.04.2011 mysle o Nim codziennie i tesknie... . Takie jest to nasze zycie...

[ Dodano: 2011-11-12, 15:14 ]
Powiedz Tacie że go Kochasz:-) Na pewno się usmiechnie.

Ja byłem w sytuacji, że Tato nie wiedział prawdy ani mama. Prosiłem znajomego wpływowego lekarza żeby nie mówił, tak samo dzwonił do innego szpitala w innym mieście pomagał załatwić żeby nie powiedzieli nic tak bezpośrednie w stylu " nie ma juz szans ". Tato mimo wszystko wiedział co się dzieje. Znał swój organizm. Pytałem go jak się dziś czuje, a on mówił bez zmian- lepiej nie bedzie. Pozniej powiedzialem delikatnie rodzicom prawde. Ze jest rak, ale ze trzeba sie ratowac i leczyc. No i tak moi wrazliwi rodzice zyli tym leczeniem, tą paliatywną radioterapią itp. Jak mówić to wg mnie delikatnie i stopniowo. Mówić tak żeby nie załamać.

Pozdrawiam,
T.

[ Dodano: 2011-11-12, 15:10 ]
Myśle że kazdy lekarz jezeli poprosisz nie powie nic co moglo by zlamac nadzieje... .

krado, asia77,

Trzymajcie się :uuu:

Wykorzystajcie jak najlepiej ten czas... . Nie można tłumić uczuć. Bardzo mi przykro, że Wasi bliscy zachorowali. Ja też straciłem Tatę przez Raka. Wiem jak to jest... Znam to uczucie "oczekiwania" na to co będzie... .

Pozdrawiam,
Tomek