Podczas kongresu ESMO (Wiedeń, 28.09-2.10.2012) profesor Winette van der Graaf (Nijmegen, Holandia) zaprezentowała wyniki próby klinicznej fazy III mającej na celu ustalenie standardu leczenia w STS (stopień 2 lub 3). W próbie wzięło udział 455 pacjentów, których zrandomizowano w dwie kohorty. Pierwsza grupa otrzymywała doxorubicin a druga doxorubicin+ifosfamide (dawka utrzymywana była do chwili progresji, bądź maksimum 6-ciu cykli). Analiza danych z eksperymentu wskazuje na brak różnicy w OS pomiędzy kohortami, natomiast sugeruje wydłużenie czasu do progresji (progression free survival) oraz zwiększenie ilości pacjentów, u których zanotowano odpowiedź (ORR) w przypadku zastosowania terapii dwoma lekami. Z drugiej jednak strony, wyniki eksperymentu jasno wskazują na to, że w kohorcie, gdzie zastosowano terapię łączoną był znacznie większy odsetek pacjentów cierpiących na ciężkie skutki uboczne terapii. Zasugerowane zatem zostało, iż terapia łączona nie powinna być stosowana jako chemioterapia paliatywna w STS, a jedynie powinna być stosowana w przypadkach, gdy najistotniejszym jest by zmniejszyć rozmiary guzów.
Więcej na ten temat
http://www.esmo.org/no_ca...BbackPid%5D=585 ;
komentarz prof. Iana Judsona (na stronach ICR)
http://www.icr.ac.uk/pres...med/index.shtml .
Mapa forum
Formularz kontaktowy
FAQ
Grupy
Album
Rejestracja
Zaloguj
