[jadow]

Mama ma guza na piersi,
niestety przyznała się do niego po 5 latach od wykrycia,
przy czym wcale niewykluczone, że miała go jeszcze wcześniej.

Leczy się od pażdziernika, bierze leki hormonalne i na kości, gdyż ma przerzuty go kości, wężły ani inny organ nie są zaatakowane,
i od tego czasu cały czas słabnie, w tej chwili już od kilku dni w ogóle nie chodzi, nie może jeść, zwraca,
była kilka dni temu kazała jej odstawić leki hormonalne - tamoxifen, jej stan jednak się nie poprawił, a cały czas się pogarsza.

Moje pytanie, czy to mogą być rzeczywiście skutki uboczne leków,
czy to jest stan pogarszający, który prowadzi do końca
i czy mama powinna leżeć w szpitalu, czy nasza opieka wystarczy,

pozdrawiam

[Ptaszenio]

jadow,
nie przytaczasz żadnych wyników badań, nie znamy precyzyjnego opisu historii choroby, nie wiemy nawet, z jakim konkretnie rakiem się borykacie.
Jedno wiem na pewno - jeśli stan mamy jest obecnie tak poważny, powinniście jak najszybciej zgłosić ją pod opiekę hospicjum domowego, ponieważ Wasza opieka raczej nie wystarczy, a szpital nie zajmie się opieką stricte paliatywną - w jej codziennym wymiarze.
Niestety z tego, co piszesz, płynie przykry wniosek - choroba postępuje. Opieka hospicjum pozwoli zapewnić mamie spokojniejszy czas, ochronicie też mamę przed cierpieniem związanym z postępem choroby.
Trzymaj się, pozdrawiam.

[vioom]

Witaj,

Ptaszenio ma rację, choć nie demonizowałbym pojęcia "nasza opieka nie wystarczy". To właśnie Wasza (rodziny) opieka jest najważniejsza i z pomocą specjalistów z poradni medycyny paliatywnej (szczególnie hospicjum - bo to placówka o dużym doświadczeniu w pomocy pacjentom terminalnie chorym) w domu możecie zagwarantować chorej bardzo dobre warunki życia. Poza tym niestety bez dokumentacji z przebiegu dotychczasowego leczenia niemożliwe jest napisanie czegokolwiek więcej.

Pozdrawiam serdecznie!

[Ptaszenio]

Racja, vioom, źle się wyraziłam, skrót myślowy, który mógł sugerować, że opieka rodziny niewiele znaczy, a oczywiście tak nie jest - znaczy najwięcej